George Minot

George Richards Minot

Biografía
Nacemento	2 de decembro de 1885 Boston, Estados Unidos de América
Morte	25 de febreiro de 1950 (64 anos) Boston, Massachusetts
Datos persoais
Residencia	Estados Unidos de América
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade Harvard
Coñecido por	Tratamento contra a anemia perniciosa
Actividade
Campo de traballo	Medicina
Ocupación	médico , internista
Empregador	Universidade Harvard Universidade Johns Hopkins
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Royal Academy of Medicine of Belgium (en) Academia Nacional de Medicina (França) (pt) Leopoldina Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Arquivos en	Manuscripts and Archives Department Yale University Library (en)
Familia
Pais	James Jackson Minot (en)   e Elizabeth Minot (en)
Premios
Premio Nobel de Medicina (1934)
Lista (1934)  Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina (1929)  George M. Kober Medal (en)  Moxon Medal (en)  Prêmio Cameron de Terapêutica da Universidade de Edimburgo (pt)

George Richards Minot, nado en Boston, Massachusetts o 2 de decembro de 1885 e finado no mesmo lugar o 25 de febreiro de 1950, foi un médico estadounidense. Foi asistente na Universidade Johns Hopkins, sendo galardoado co Premio Nobel de Medicina en 1934 canda William Parry Murphy e George H. Whipple, polos seus traballos relacionados coa anemia.

Traxectoria

Durante a súa vida como profesional publicou varios traballos sobre diversos temas como o cáncer, a artrite e as deficiencias alimenticias. Non obstante, foi aínda máis lonxe no estudo da coagulación do sangue, a transfusión, as plaquetas e certas desordes asociadas coa anemia prolongada. Tamén estudou a condición do sangue en certos casos do envelenamento industrial.

Entre os seus intereses estaban tamén a leucemia e as desordes dos tecidos finos linfáticos, mais as súas contribucións máis importantes son os seus estudos sobre a anemia. O seu nome está intimamente ligado á terapia da anemia perniciosa, dado que foi o primeiro en interesarse por ela, en 1914. Con todo, non será até máis tarde que, xunto a George Hoyt Whipple e Willian Murphy, describiron un tratamento eficaz para esta enfermidade.

A anemia perniciosa está causada pola carencia dunha proteína producida polo estómago (factor intrínseco) que lle axuda ao corpo a absorber a vitamina B12. Cando o estómago non ten a suficiente cantidade desta proteína non pode absorber a vitamina axeitadamente. A vitamina B12 é necesaria para que as células nerviosas e sanguíneas funcionen ben.

Minot, posteriormente, en colaboración con Edwin Cohn, estendeu os estudos que realizara con Whipple e Murphy. Agregou por exemplo ao coñecemento as funcións gastrointestinais e a terapia do ferro para a anemia, entre outros aspectos.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)