George Herbert de Carnarvon
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de xuño de 1866 Castelo de Highclere (pt)  |
| Morte | 5 de abril de 1923 (56 anos) O Cairo, Exipto |
| Causa da morte | Pneumonía |
| Lugar de sepultura | Beacon Hill (en) |
| Membro da Cámara dos Lords | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda |
| Educación | Eton College Trinity College |
| Actividade | |
| Ocupación | antropólogo , exiptólogo , aristócrata , fotógrafo , político , arqueólogo , necropolis scholar (en) |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Outro | |
| Título | Earl of Carnarvon (en) (1890–1923) |
| Cónxuxe | Almina Herbert, Countess of Carnarvon (en) (1895–1923), morte |
| Fillos | Henry Herbert, 6th Earl of Carnarvon (pt) , Evelyn Beauchamp (pt) |
| Pais | Henry Howard Molyneux Herbert, 4th Earl of Carnarvon (pt) e Evelyn Stanhope (en) |
| Irmáns | Lady Winifred Herbert (en) , Lady Margaret Herbert (en) , Lady Victoria Herbert (en) , Aubrey Herbert (en) e Mervyn Herbert (pt) |
 | |
  | |
George Edward Stanhope Molyneux Herbert, quinto conde de Carnarvon, nado en Highclere Castle (Hampshire) o 26 de xuño de 1866 e finado en O Cairo o 5 de abril de 1923, foi un aristócrata británico, famoso por ser quen financiou a escavación da tumba de Tutankhamon no Val dos Reis.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu nunha familia acomodada de Highclere Castle, Hampshire e era fillo único. O sei pai, Henry Herbert, cuarto conde de Carnarvon, formaba parte do partido conservador. Estudou en Eton e no Trinity College de Cambridge e sucedeu o seu pai como conde en 1890.
Carreiras de cabalos[editar | editar a fonte]
Carnarvon era extremadamente rico e posuía cabalos de carreiras e algúns dos primeiros modelos de automóbiles da historia, os cales conducía con temeridade. En 1901 sufriu un accidente de motocicleta en Alemaña que o deixou parcialmente discapacitado.
En 1902 dedicouse a criar cabalos de carreiras e en 1905 foi designado como xuíz para a carreira de cabalos de Newbury. A súa familia estivo vinculada a este hipódromo dende entón. O seu neto, sétimo conde de Carnarvon, foi xefe de equipo da raíña Isabel II dende 1969 e converteuse en íntimo amigo dela.
Exiptoloxía[editar | editar a fonte]
Lord Carnarvon era un afeccionado da exiptoloxía e, en 1907, decidiu financia-la escavación de tumbas de nobres en Deir el-Bahri (Tebas) á que se lle uniu Howard Carter como axudante de escavación. En 1914 o conde logrou a concesión para escavar no Val dos Reis, onde se atoparon tesouros como nunca se viran en toda a historia da arqueoloxía, entre eles, a tumba do famoso emperador Tutankhamon.[1]
Morte[editar | editar a fonte]
O 19 de marzo de 1923, lord Carnarvon contraeu unha infección grave causada pola picadura dun mosquito, que se agravou ao cortarse cunha navalla. Morreu o 5 de abril no Hotel Savoy Continental de O Cairo. A súa morte levantou comentarios sobre a existencia da “maldición de Tutankhamon”.[2]
Malia iso, a súa morte probablemente a causara a presenza de veleno no sangue trala picadura dun mosquito que o conde accidentalmente abriu ao afeitarse cunha navalla, provocando que a ferida se infectase con erisipela. Esta infección podería ter evolucionado a pneumonía e foi así como acabou a vida do lord inglés.
Como bo arqueológo, a súa tumba atópase nun antigo forte situado no monte dende onde se observan tódalas súas terras de Beacon Hill (Hampshire).
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Lord Carnarvon y Howard Carter, inspeccionando la tumba de Tutankamon (1992)" Arquivado 08 de xaneiro de 2015 en Wayback Machine. ABC, 9/10/2014 (en castelán).
- ↑ "La maldición de Tutankamón" La Razón, 5/9/2010 (en castelán).
| Control de autoridades |
|
|---|
