Francisco Neira

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFrancisco Neira
Nome orixinal(es) Francisco Neira León Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacementofebreiro de 1953 Editar o valor em Wikidata (71 anos)
Muíños, España Editar o valor em Wikidata
Deputado no Congreso dos Deputados
22 de xuño de 1993 – 9 de xaneiro de 1996

Circunscrición electoral: Barcelona

Deputado no Congreso dos Deputados
14 de novembro de 1989 – 13 de abril de 1993

Circunscrición electoral: Barcelona

Deputado no Congreso dos Deputados
10 de xullo de 1986 – 2 de setembro de 1989

Circunscrición electoral: Barcelona

Deputado no Congreso dos Deputados
10 de novembro de 1982 – 23 de abril de 1986

Circunscrición electoral: Barcelona

Deputado no Congreso dos Deputados
10 de novembro de 1982 – 9 de xaneiro de 1996 Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónxurista , avogado , sindicalista , político Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartit dels Socialistes de Catalunya Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor em Wikidata

Francisco Neira León, ou Francesc Neira, nado en Muíños en febreiro de 1953,[1] é un mecánico, sindicalista e político galego que desenvolveu a súa vida profesional e política en Cataluña.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Con dez anos emigra coa súa familia a Barcelona. En 1971 empeza a traballar como mecánico na empresa MACOSA, onde se mantivo activo ata 1982. En 1974 afiliouse ao PSC (a póla catalá do PSOE) e á UGT, e en 1979 foi nomeado secretario xeral da sección de Metal da UGT de Cataluña. Como tal, tamén é membro do Comité Federal UGT-Metal.

Foi elixido deputado do PSC-PSOE pola provincia de Barcelona nas Eleccións Xerais 1982 en España[2], e foi vogal da Comisión de Investigación da Evolución e Situación do grupo Rumasa. Revalidou o escano nas eleccións de 1986,[3] 1989[4] e 1993.[5], e durante estas todas lexislaturas foi membro da Comisión de Economía, Comercio e Facenda e da Comisión de Política Social e Traballo.

En 1988 licenciouse en dereito e ocupouse de dirixir o gabinete xurídico da UGT. Tamén foi membro do consello nacional do PSC-PSOE, da Fundación Rafael de Campalans e representante dos sindicatos no Consello da Cidade de Barcelona.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Está casado e ten tres fillos[6].

Notas[editar | editar a fonte]