Francesc Macià

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFrancesc Macià i Llussà
Biografía
Nacemento21 de setembro de 1859 Editar o valor em Wikidata
Vilanova i la Geltrú
Morte25 de decembro de 1933 Editar o valor em Wikidata (74 anos)
Barcelona
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Apendicite Editar o valor em Wikidata)
Lugar de sepulturaCamposanto de Montjuïc, plaça de la Fe 41°21′21″N 2°09′17″L / 41.355869, 2.154688 Editar o valor em Wikidata
Cargos
122º President da Generalitat de Cataluña
Período19321933
AntecesorJosep de Vilamala
SucesorLluís Companys
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid
Barcelona Editar o valor em Wikidata
OcupaciónPolítico
Partido políticoEsquerra Republicana de Catalunya
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarForzas Armadas de España Editar o valor em Wikidata
Rango militartenente coronel Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeEugènia Lamarca i de Mier (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
FillosJosefina Macià i Lamarca (en) Traducir, Q113551823 Traducir Editar o valor em Wikidata
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

Find a Grave: 15031932 Editar o valor em Wikidata

Francesc Macià i Llussà, nado en Vilanova i la Geltrú o 21 de outubro de 1859 e finado en Barcelona o 25 de decembro de 1933, foi un político e militar catalán de ideoloxía republicana e independentista catalá. Foi tenente coronel do exército de terra, 122º Presidente da Generalitat de Cataluña (sucedido por Lluís Companys i Jover) e un dos fundadores dos partidos Estat Català e Esquerra Republicana de Catalunya.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Aos quince anos ingresou na Academia de Enxeñeiros Militares de Guadalaxara. Aos seis meses termina formación e pasa destinado como tenente a Madrid na sección de telegrafía. Foi destinado a Sevilla co grao de Capitán (1882) e despois a Lleida, onde chegaría a Tenente Coronel. Casou con Eugenia Lamarca filla de terratenentes leridanos.

Con todo tivo que saír da institución militar logo de condenar o ataque dalgúns oficiais do exército ao semanario La Veu de Catalunya en 1905. Daquela, algúns oficiais asaltaron a imprenta na que se elaboraba o semanario que publicara unha caricatura da revista Cu-Cut que consideraron vexatoria para os oficiais destinados en Cataluña. No canto de tomarse medidas contra os militares déuselles a razón e os autores da caricatura foron xulgados por un Tribunal Militar.

Monumento a Macià en Barcelona

Logo dunha fracasada viaxe a Moscova para pedir axuda ás autoridades comunistas decidiu contar exclusivamente coas súas forzas e organizar directamente unha incursión armada en Cataluña.

En 1922 fundou o partido separatista Estat Català (Estado Catalán), en 1931 o partido fusiónase con Esquerra Republicana de Catalunya gozando de autonomía interna. En 1926 con Estat Català intentou unha acción armada contra a ditadura de Primo de Rivera, desde Prats-de-Mollo-la-Preste (o denominado «complot de Prats de Molló»), en Francia. Este intento foi abortado pola Gendarmería francesa, pero lle fará gañar moita popularidade en Cataluña. Abortado o complot, Macià foi detido e desterrado a Bélxica. Tras residir uns cantos meses en Bruxelas, entrou clandestinamente na Arxentina, onde residiu máis de medio ano. Fundou na Habana o Partido Separatista Revolucionario de Cataluña, do cal foi presidente e no que estudou por primeira vez a posibilidade de constituír unha República Catalá (setembro-outubro de 1928).

Caída a ditadura do xeneral Primo de Rivera (xaneiro de 1930), Macià regresa a Cataluña finalmente o 22 de febreiro de 1931.

En 1931, logo dunhas eleccións que deron a maioría ao seu novo partido, Esquerra Republicana de Catalunya, Macià proclamou a República Catalá desde o Palacio da Generalitat de Cataluña. Máis adiante, cando o proxecto de constituír España como un estado federal non saia adiante, verase obrigado a aceptar un Estatuto de Autonomía para Cataluña. Foi presidente da Generalitat ata a súa morte, acaecida en 1933. Foi substituído á fronte da Generalitat de Cataluña por Lluís Companys.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Generalitat de Cataluña

Segue a:
Josep de Vilamala
Francesc Macià
Precede a:
Lluís Companys
President