Estolón

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Estolóns de amorodeira, aquí Fragaria ×Potentilla
Estolón da ornamental surafricana Chlorophytum comosum.

En botánica, estolón é un rebento lateral, normalmente magro, que agroma na base do talo dalgunhas plantas herbáceas e que medra horizontalmente a rentes do chan, de xeito perpendicular ao chan ou subterránea (rebento de raíz). Teñen entrenós longos e curtos alternados que xeran raíces adventicias. Son moi coñecidos os estolóns das amorodeiras, os trevos e os clorofitos ou grabatiñas.[1] A separación destes segmentos enraizados dá lugar a plantas fillas.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. [1] Biología 2. Escrito por Patricia Campos. página 127. (books.google.es)
  2. [2] Propagacion Asexual de Plants. Editor Corpoica. ISBN 958-8210-57-7. Página 28. ( books.google.es )

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

  • Glosario de Ciencia, botánica. [3]
  • Lecciones hipertextuales de botánica. Glosario. Universidad de Hamburgo.[4]