Estatuto de Autonomía de Estremadura

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O Estatuto de Autonomía de Estremadura é a norma institucional básica da comunidade autónoma española de Estremadura.

O 25 de febreiro de 1983 foi aprobado polas Cortes Xerais o Estatuto de Autonomía de Estremadura, de acordo coa Lei Orgánica 1/1983.[1] No mesmo establécense as competencias que corresponden á Comunidade Autónoma, así como a organización institucional, a organización xudicial, os principios da economía e a facenda da Comunidade, entre outros aspectos. O Estatuto de Autonomía en vigor, tras posteriores reformas, consta de 91 artigos organizados en 7 Títulos, 7 disposicións adicionais, 1 disposición derogatoria e 1 disposición final.

Contido[editar | editar a fonte]

Algunhas das Disposicións Xerais do Título Preliminar do Estatuto son:

  1. Estremadura, como expresión da súa identidade rexional histórica e por vontade democrática dos estremeños, constitúese en Comunidade Autónoma, dentro de unidade da Nación española, de acordo coa Constitución e co presente Estatuto, que é a súa norma institucional básica.
  2. A Comunidade Autónoma de Estremadura, a través de institucións, asume o exercicio do seu autogoberno rexional, a defensa da súa propia identidade e dos seus valores,así como a mellora e promoción do benestar dos estremeños.
  3. Os poderes da Comunidade Autónoma de Estremadura emanan do pobo, da Constitución e do presente Estatuto.
  4. Son elementos diferenciais de Estremadura, e han de orientar a actuación dos poderes públicos, a vitalidade da súa recente identidade colectiva, a calidade da súa medioambiente e o seu patrimonio cultural, o predominio do mundo rural, a súa proxección en Portugal e Iberoamérica, os condicionantes históricos do seu desenvolvemento socioeconómico e a baixa densidade da súa poboación e a súa dispersión, entendida como dificultade relativa de acceso aos servizos e equipamentos xerais. Os poderes públicos adoptarán as medidas necesarias para evitar que de tales diferenzas derívense desigualdades fronte ao conxunto do Estado e para corrixir as existentes.
  5. O territorio de Estremadura, ao que se estenden os seus poderes, é o dos municipios comprendidos dentro dos actuais límites das provincias de Badaxoz e Cáceres.
  6. A capital de Estremadura é a cidade de Mérida, sede da Asemblea, da Presidencia e da Xunta.

Reformas[editar | editar a fonte]

O Estatuto foi reformado 4 veces, en 1991, 1994, 1999 e 2011, ademais de engadirse modificacións como en 2002. Unha da reformas máis importantes foi a de 1999, xa que se elevou o teito competencial ao nivel das Comunidades Autónomas coñecidas como "históricas", entre as que destaca a xestión da Sanidade e o Ensino, outorgouse ao presidente da Xunta de Estremadura a facultade de disolver a Asemblea de Estremadura e a posibilidade de crear órganos como do Defensor do Pobo Estremeño e un Tribunal de Contas Estremeño.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]