Carroucha das brañas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Erica tetralix»)
Carroucha das brañas
Clasificación científica
Reino: Plantae
(sen clasif.) Angiospermae
(sen clasif.): Eudicots
(sen clasif.): Asterids
Orde: Ericales
Familia: Ericaceae
Xénero: Erica
Especie: E. tetralix
Nome binomial
'Erica tetralix'
L.
Unha ilustración da Erica tetralix do século XIX.

A carroucha das brañas ou queiroga das brañas[1] (Erica tetralix) L., é unha especie de urce do xénero Erica.

Pódese confundir facilmente coa especie Erica mackaiana, unha carroucha endémica do norte de Galiza, que medra riba dos 300 – 400 m entre as Serras Setentrionais e o mar Cantábrico, en prados húmidos, brañas e turbeiras. Diferénciase de E. tetralix porque pode acadar maior altura, até os 80 cm, as follas teñen pouca peluxe, as anteras das flores son parda-escuras, e os sépalos e froitos non posúen lanuxe.

Descrición[editar | editar a fonte]

Trátase dun pequeno mato, un subarbusto perenne ramalludo duns 50 cm, coas franzas cubertas dunha vilosidade de pelos curtos e de glándulas.

As follas dispóñense en verticilos de catro, son estreitas e pequenas, de até 5 mm de lonxitude e de cor abrancazada polo envés. Están cubertas de pelos ríxidos.

As flores son miúdas, duns 7 cm, con lanuxe no ápice, e de cor rosadas a xeito de campá, en acios compactosde 5 a 12 flores que se inclinan ao final da súa floración, e follas nas volutas de catro (de aí o nome científico). cos pedicelos máis curtos que as flores. As anteras son pardo claras e os sépalos posúen lanuxe. Florea no verán e no outono. Distínguese doutros membros europeos do xénero Erica pola ausencia de anteras protuberantes.

O froito é unha cápsula aveludada.

Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]

O seu hábitat natural atópase nas áreas húmidas de Europa, principalmente na faixa atlántica occidental, dende a zona sur de Portugal até o centro de Noruega, e tamén en certas rexións pantanosas, afastadas da costa da Europa Central. Os ecosistemas son lamazais, pantanos, uceiras húmidas e bosques húmidos de coníferas, podendo chegar a se converter na especie dominante. Introduciuse nalgunhas partes de América do Norte e de Europa, como é o caso de Austria ou Suíza.

En Galiza aparece no norte, en brañas, prados húmidos de solos acedos (silíceos) e en turbeiras.

Sinónimos[editar | editar a fonte]

  • Erica tetralix var. parviflora Chevall. [1827]
  • Erica tetralix var. anandra Coss. & Germ. [1861]
  • Erica botuliformis Salisb. [1802]
  • Tetralix septentrionalis E.Mey. [1839]
  • Ericodes tetralix (L.) Kuntze [1898]
  • Erica glomerata Salisb. [1796]
  • Eremocallis glomerata Gray
  • [1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Nomes vulgares galegos preferidos en Termos esenciais de botánica. Santiago de Compostela, Universidade, 2004

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]