Arquieparquía católica eritrea de Asmara

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Eparquía católica etíope de Asmara»)
Modelo:Xeografía políticaArquieparquía católica eritrea de Asmara
Archieparchia Asmarensis (la) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

Localización
Mapa
 15°18′N 38°54′L / 15.3, 38.9Coordenadas: 15°18′N 38°54′L / 15.3, 38.9
Poboación
Poboación3.539.186 (2018) Editar o valor em Wikidata (66,55 hab./km²)
Relixióncatolicismo Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Parte de
Superficie53.183 km² Editar o valor em Wikidata
Creación4 de xullo de 1930 Editar o valor em Wikidata
CatedralKidane Mehret Cathedral, Asmara (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Páxina webcatholicasmara.com Editar o valor em Wikidata

A arquieparquía de Asmara (en latín: Eparchia Asmarensis) é unha sé metropolitana da Igrexa Católica Eritrea, parte da Igrexa Católica. Até o 19 de xaneiro de 2015 formaba parte da Igrexa Católica Etíope.[1] En 2012 contaba con 67.314 bautizados sobre unha poboación total de 3 934 000 habitantes. Actualmente está dirixida polo eparca Menghistear Tesfamariam, M.C.C.I.

Cronoloxía[editar | editar a fonte]

  • 1930 - Creación do ordinariato de Eritrea.
  • 1951 - Elevado a exarcado apostólico de Asmara.
  • 1961 - Elevado a eparquía de Asmara.
  • 2015 - Elevada a arquieparquía metropolitana de Asmara.

Territorio[editar | editar a fonte]

A eparquía comprende a parte centro-meridional de Eritrea. A sé eparquial é a cidade de Asmara, onde está a Catedral Kidane Mehret.

A eparquía é de rito etíope; porén, ao non haber dioceses da Igrexa Latina en Eritrea, a xurisdición esténdese tamén aos católicos latinos.

O territorio ten unha superficie de 23.686 km² e está subdividido en 74 parroquias.

Historia[editar | editar a fonte]

O ordinariato de Eritrea para os fieis da Igrexa católica etíope foi erixido o 4 de xullo de 1930,[2][3] con xurisidición sobre ditos fieis, anteriormente suxeitos á vigairía apostólica católica latina de Eritrea, e pasando este último, por tanto, a ter só xurisdición sobre os fieis de rito latino. Foi nomeado como ordinario o bispo Kidane-Mariam Kassa.[4]

O 31 de outubro de 1951 o ordinariato foi elevado a exarcato apostólico de Asmara,[2][3] coa bula Aethiopica Alexandrini do papa Pío XII. O 20 de febreiro de 1961 foi elevado a eparquía.[2]

As tres eparquías en Eritrea antes de 2012. En vermello os territorios da eparquía de Asmara, agora divididos entre as eparquías de Asmara e Segheneyti.

O 21 de decembro de 1995 cedeu parte do seu territorio para erixir as eparquías de Barentu[5] e de Keren.[6] O 24 de febreiro de 2012 cedeu novamente parte do seu territorio para erixir a eparquía de Segheneyti.

O 19 de xaneiro de 2015 o papa Francisco elevou a eparquía ao rango de arquidiocese metropolitana, facendo ao resto de eparquías eritreas sufragáneas dela, e estabeleceu a Igrexa Católica Eritrea como igrexa particular diferenciada da Igrexa Católica Etíope.

Episcopoloxio[editar | editar a fonte]

Ordinarios de Eritrea
Exarcas apostólicos de Asmara
Eparcas de Asmara

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Universidade Católica de América (2003). Thomson/Gale, ed. New Catholic encyclopedia 5 (2 ed.). p. 320. ISBN 9780787640040. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Secretariado de Estado da Santa Sé (edición) (2009). Libreria Editrice Vaticana, ed. Annuario Pontificio 2009. p. 62. ISBN 9788820981914. 
  3. 3,0 3,1 Attwater, Donald (1961). Churches in communion with Rome (en inglés). Thomas More Books. [...] in 1930 an ordinariate of Eastern rite was formed in that Italian colony, Abuna Khidane Mariam Kassa being appointed its first bishop. In 1951 this became an exarchate, with its centre at Asmara [...] [[...] en 1930 formouse un ordinariato de rito oriental nesa colonia italiana, sendo nomeado o Abuna Khidane Mariam Kassa como primeiro bispo. En 1951 converteuse nun exarcado, co seu centro en Asmara [...]] 
  4. Universidade Católica de Lovaina (2005). "Revue d'histoire ecclésiastique" 100 (3-4): 1010. ISSN 0035-2381. 
  5. Annuario Pontificio 2009. 2009. p. 89. 
  6. Annuario Pontificio 2009. 2009. p. 363. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]