Electra
  | |
| Nome orixinal | (grc) Ἠλέκτρα |
|---|---|
| Familia | |
| Cónxuxe | Pilades (pt)  |
| Fillos | Medon (en) , Strophius (en) |
| Pais | Agamenón e Clitemnestra |
| Irmáns | Crisótemis, Orestes e Ifixenia |
Na mitoloxía grega, Electra (en grego antigo Ἠλέκτρα Êléktra Êléktra) ou Laódice era, de acordo coa narración homérica, filla de Agamenón e Clitemnestra. Estaba ausente de Micenas cando o seu pai volveu da Guerra de Troia e foi asasinado (xunto con Casandra, a súa concubina) por Existo, o amante de Clitemnestra ou pola mesma Clitemnestra.
Oito anos máis tarde, Electra volveu de Atenas co seu irmán, Orestes. Segundo Píndaro, a Orestes salvárono a súa vella ama de cría ou Electra, que o levaron a Fanote, tras o monte Parnaso, onde o confiaron ao rei Estrofo.
Cando cumpriu vinte anos, o oráculo en Delfos ordenou a Orestes que regresase á súa patria e vingase a morte do seu pai. Segundo Esquilo, atopouse con Electra ante a tumba de Agamenón, onde ambos foran a render honras fúnebres aos mortos, recoñecéronse e puxéronse de acordo para que Orestes puidese vingar ao seu pai.
Orestes, logo de vingarse (nalgunhas versións con axuda de Electra), volveuse tolo, e foi perseguido polas Erinias, a misión destas misión era castigar calquera transgresión dos lazos de piedade familiar. Electra non foi acosada polas Erinias.
Orestes refuxiouse no templo en Delfos. Aínda que Apolo (ao cal estaba dedicado o templo délfico), lle ordenou vingarse, foi incapaz de protexelo das consecuencias das súas accións.
Ao fin, Atenea (tamén coñecida como areia) recibiuno na Acrópole de Atenas e arranxou un xuízo ante doce xuíces áticos. As Erinias reclamaron a súa vítima; el presentou como atenuante as ordes de Apolo; os votos dos xuíces estaban equitativamente divididos, pero Atenea deu o seu voto de calidade a favor da absolución.
Máis tarde Electra casou con Pílades, amigo íntimo de Orestes e fillo do rei Estrofo, o mesmo que coidara de Orestes mentres se escondía da súa nai e de Existo, o seu amante.
Existe unha traxedia chamada Electra de Sófocles e outra chamada tamén Electra de Eurípides, nas que os seus argumentos están baseados neste mito.
A pléiade Electra[editar | editar a fonte]
Electra, filla de Atlas e de Pléione, é tamén unha das sete Pléiades. Unida a Zeus, foi a nai de Dárdano, Ematión, Yasión e (segundo algúns autores) de Harmonía.
Deu o seu nome a Electra, unha estrela da nebulosa das Pléiades.
Outros personaxes co mesmo nome[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Electra  |
