Elbaíta

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Elbaíta
Elbaíta
Fórmula químicaNa(Li,Al)3Al6(BO3)3Si6O18(OH,F)4
ClaseSilicatos
SubclaseCiclosilicatos
Sistema cristalinoHexagonal
CorBranca, verde, vermella e azul
BrilloDe vítreo a resinoso
Dureza7-7,5
FracturaConcoidea ou irregular
ExfoliaciónMoi imperfecta
RaiaBranca
Densidade3-3,25 g/cm3

A elbaíta é un mineral da clase dos silicatos e que forma parte da serie isomorfa da turmalina cuxa fórmula química é Na(Li,Al)3Al6(BO3)3Si6O18(OH,F)4 (contén 32-38% de SiO2, 20-40% de Al2O3 e 20% de H2O). É resistente á acción dos ácidos.

Aspecto[editar | editar a fonte]

A elbaíta cristaliza en forma de cristais prismáticos tabulares ou aciculares. Tamén aparece de forma radiada e masiva.

Variedades da elbaíta[editar | editar a fonte]

Segundo a súa cor pódese diferenciar dentro deste mineral diferentes variedades:

  • Acroíta, de cor branca.
  • Indigolita, de cor azul.
  • Rubelita, de cor rosa ou vermella.
  • Verdelita, de cor verde.

Lugares onde se atopa[editar | editar a fonte]

Pódese atopar en granitos e gneises e, especialmente, nos filóns do tipo pegmatítico. Trátase dun mineral hidrotermal de altas temperaturas, procedente de fluídos profundos que escaparon ó final do proceso de cristalización.

Podemos atopar rubelita en Valdemierque (Salamanca) e indigolita en Laxe (A Coruña).

Usos da elbaíta[editar | editar a fonte]

Polas súas propiedades piezoeléctricas a elbaíta utilízase para a fabricación de calibradores de presión.

É moi apreciada no coleccionismo e no mundo da xoiería.

Outros silicatos[editar | editar a fonte]

Outros silicatos importantes son:

A olivina, o feldespato, o cuarzo e as micas.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]