Eduardo Dieste

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEduardo Dieste

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento14 de novembro de 1882 Editar o valor em Wikidata
Rocha, Uruguai Editar o valor em Wikidata
Morte2 de setembro de 1954 Editar o valor em Wikidata (71 anos)
Santiago de Chile Editar o valor em Wikidata
Cónsul
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeUruguai Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncrítico literario , diplomático , escritor Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Colorado (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiEladio Dieste Muriel Editar o valor em Wikidata
IrmánsRafael Dieste Editar o valor em Wikidata


Eduardo Dieste Gonçalves, nado en Rocha (Uruguai) o 14 de novembro de 1882 e finado en Santiago de Chile o 2 de setembro de 1954, foi un escritor e diplomático galego de nacionalidade uruguaia, irmán de Rafael Dieste.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi o terceiro fillo, de sete, do galego Eladio Dieste Muriel e a uruguaia Olegaria Gonçalves Silveira, descendente de portugueses establecidos no Brasil. Entre 1888 e 1893 residiu coa súa familia en Pontevedra, e despois establecéronse en Rianxo. Estudou no seminario de Santiago de Compostela pero non chegou a ordenarse. Despois estudou filosofía e letras. Colaborou co seu amigo Alfonso Daniel Rodríguez Castelao en El Barbero Municipal.

En 1911 volveu para o Uruguai para evitar ter que ir á guerra do Rif. Alí foi animador do grupo poético Teseo.

En 1927 foi nomeado cónsul xeral do Uruguai en Londres, cargo que ocupou até 1931. Nese ano foi destinado a España exercendo como cónsul de Bilbao, Cádiz e Madrid, onde fundou a revista P.A.N. (poetas, andantes e navegantes), mais renunciou ao cargo en desacordo coa decisión do goberno uruguaio de romper as relacións diplomáticas coa república. Despois foi cónsul de San Francisco (1943-1952), Nova York (1952-1953) e Santiago de Chile (1953-1954).

Empregou o pseudónimo de Dr. Sintax.

Obras[editar | editar a fonte]

El viejo, 1920.
  • Leyendas de la música (Madrid, 1911).[1]
  • Buscón Poeta. Teorías disparatadas y cuentos de burlas (Montevideo, 1913?)
  • Los místicos (Montevideo, 1915).
  • Los comerciantes del siglo XX (Barcelona, 1912).
  • El viejo (Montevideo, 1920).[2]
  • Teseo, discusion estética y ejemplos (Montevideo, 1925).[3]
  • Teseo, crítica literaria (Montevideo, 1930).[4]
  • Buscón poeta y su teatro (Madrid, 1933).
  • Teseo, los problemas literarios (Montevideo, 1938).[5]
  • Teseo, los problemas del arte (Buenos Aires, 1940).[6]
  • 21 sonetos de Shakespeare (Montevideo, 1944).
  • Teseo, los problemas del arte (Montevideo, 1964).[7]
  • Obra selecta (Barcelona, 1987).[8]

As obras deste autor están no dominio público no Uruguai, xa que morreu hai máis de 50 anos.

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]