Economía na Antiga Grecia
A economía na Antiga Grecia caracterizábase pola grande importancia da agricultura, acrecentada aínda máis pola pobreza relativa dos campos de cultivo da xeografía de Grecia. A comezos do século VI a.C., desenvolvéronse a artesanía e o comercio (principalmente marítimo), que foron sendo cada vez máis importantes no período clásico.
Debe terse en conta que a idea dunha economía desde o punto de vista actual é relativamente anacrónica cando se emprega facendo referencia á Antiga Grecia. A palabra grega oikonomia (οἰκονομία) fai referencia aos oikos (οἶκος), que significan a casa ou o forno. Polo tanto, o diálogo de Xenofonte titulado Oeconomicus está dedicado á xestión do fogar e da agricultura. Os gregos non tiñan un termo exacto para facer referencia aos procesos de elaboración de produtos e intercambio.
O economista Murray Rothbard, con todo, comenta que aínda que o concepto en si non existía, os antigos filósofos gregos trataban con cuestións que hoxe en día serían identificadas como económicas.
A moeda[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Moeda da Antiga Grecia.
- Artigo principal: Moeda grega da Península Itálica e Sicilia.
- Artigo principal: Padrón ático.
A técnica de cuñaxe de moedas chegou a Grecia ao redor do ano -550, comezando por cidades comerciais costeiras como Exina ou Atenas. O seu uso foise estendendo e as cidades-estado pronto regularon un monopolio para a creación das mesmas.
As primeiras moedas estaban compostas de electrum (unha aliaxe de ouro e prata) e logo apareceron as de prata pura, que era o metal valioso máis común da rexión. Tracia e Macedonia extraían o metal das minas do monte Pangaion, mentres que Atenas extraíao das minas de Laurio. Máis adiante, a partir do século -V, comezarían tamén a acuñarse moedas menos valiosas, realizadas en bronce.
As moedas máis famosas da antigüidade grega foron os "bufos atenienses", que aínda hoxe se utilizan para ilustrar a moeda de euro que é acuñada en Grecia.
As moedas tiñan varios usos no mundo grego:
- Servían como diñeiro, para realizar intercambios comerciais, e sendo utilizados polas cidades-estado sobre todo para a contratación de mercenarios e para o pago aos cidadáns polos seus servizos.
- Eran unha fonte de ingresos. Os estranxeiros tiñan que intercambiar a súa moeda pola local cun tipo de cambio favorable á cidade-estado.
- Servían como unha forma de almacenar metais preciosos e así poder trasladalos como ben de consumo. Iso explica os descubrimentos de moedas atenienses con altas concentracións de prata a grandes distancias da cidade.
- Para rematar, a produción de moeda propia supuña para a cidade-estado que a levaba a cabo un certo prestixio fronte á que non era capaz de facelo.