Economía de Chile

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Economía de Chile
Moeda peso chileno
Organizacións comerciais de que fai parte OMC, APEC, Mercosur (asociado), CAN
Datos estatísticos[1]
PIB 335.4 mil millóns (2013)
Posición do PIB 43ª no mundo[2]
Crecemento do PIB 4.4% (2013)
PIB per cápita 19 100 (2013)
PIB por sector agricultura 3.6%, industria 35.4%, servizos 61%
Inflación 1.7% (2013)
Poboación abaixo da limiar de pobreza dato non dispoñíbel
Total da forza de traballo 8.367.000 (2013)
Forza de traballo por sector agricultura 13.2%, industria 23%, servizos 63.9% (2005)
Desemprego 6% (2013)
Industrias cobre, litio, outros minerais, alimentos, pesca, ferro e aceiro, madeira e produtos madeireiros, maquinaria de transporte, cemento, téxtiles
Parcerías comerciais[1]
Exportacións 77.94 mil millóns (2013)
Produtos de exportación cobre, froitas, peixe industrializado, papel e celulosa, produtos químicos, viño
Principais mercados A República Popular da China 23.3%, os Estados Unidos 12.3%, o Xapón 10.7%, Corea do Sur 5.8% e o Brasil 5.5% (2012)
Importacións 75.7 mil millóns (2013)
Principais produtos importados petróleo e derivados, produtos químicos, equipamentos eléctricos e de telecomunicacións, máquinas industriais, vehículos, gas natural
Finanzas públicas[1]
Débeda externa 119 mil millóns (2013)
Ingresos dato non dispoñible
Gastos dato non dispoñible
Modernos edificios en Santiago de Chile.

A economía de Chile está orientada ó mercado, co elevado nivel de comercio exterior. Ostenta índices notables en canto a competitividade,[3] liberdade económica,[4], desenvolvemento financeiro,[5] crecemento económico,[6] e conságrase como a economía máis dinámica de América Latina e a segunda a nivel mundial.[7] Ademais, ten a cualificación da débeda externa máis favorable do continente.[8]

Durante o comezo da década de 1990, a reputación de Chile como un modelo de reforma económica fortaleceuse cando o goberno democrático de Patricio Aylwin, que asumiu despois do réxime militar, en 1990, profundou a reforma económica iniciada no goberno Pinochet.

O crecemento do produto interior bruto foi en media 8% ó ano entre 1991 e 1997, pero caeu á metade, en 1998 debido á ríxida política monetaria. En 1999 unha seca reduciu o crecemento a negativo. A recuperación comezou en 2003, e acelerouse a 6,1% en 2004 e 2005, mentres a inflación permaneceu baixa. Entre 2003 e 2013 o crecemento real medio da economía foi 5% ó ano, a pesar da crise económica o 2009[1].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 CIA. "The World Factbook". Arquivado dende o orixinal o 06 de novembro de 2015. Consultado o 19 de maio de 2007.  Consultado o 31 de maio de 2014
  2. CIA. "Real GDP (purchasing power parity)". The World Factbook (en inglés). 
  3. World Economic Forum (2013). "Informe de Competitividad Global" (PDF). 
  4. The heritage foundation (2013). "Highlights of the 2013 Index of Economic freedom:promoting economicos opportunity and prosperity" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de setembro de 2013. Consultado o 01 de xuño de 2014. 
  5. The World Economic Forum (2013). "The Financial Development Report" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de febreiro de 2017. Consultado o 01 de xuño de 2014. 
  6. The World factbook (CIA) (2012). "Crecimiento Real de la Economia". Arquivado dende o orixinal (HTML) o 01 de xullo de 2017. Consultado o 01 de xuño de 2014. 
  7. Internationa Grand Thornton (2013). "Global Dynamism Index". Arquivado dende o orixinal (HTML) o 29 de xullo de 2014. Consultado o 01 de xuño de 2014. 
  8. Datos Macro (2013). "Calificaciones de la Deuda externa" (HTML). 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre economía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.