Domingo Tarasconi

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Tarasconi
Información persoal
Nome Domingo Alberto Tarasconi
Nacemento 20 de decembro de 1903
Lugar de nacemento Buenos Aires
Falecemento 3 de xullo de 1991
Lugar de falecemento Buenos Aires
Posición Dianteiro
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1920-1921 CA Atlanta
1922-1932 CA Boca Juniors 236 (193)
1933 Newell's Old Boys
1934 San Martín de Tucumán
1935-1936 Argentinos Juniors
Selección nacional
1922-1929 Selección de fútbol da Arxentina 24 (18)
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Domingo Alberto Tarasconi, nado o 20 de decembro de 1903 e finado o 3 de xullo de 1991 en Buenos Aires foi un futbolista arxentino que xogaba na demarcación de dianteiro centro.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar en Atlanta co que debutou en 1921. Ao ano seguinte fichou por Boca Juniors co que disputou 236 encontros e anotou 193 goles en dez anos. No club xeneize gañou catro campionatos de afeccionados (1923, 1924, 1926 e 1930), un campionato profesional (1931), 5 Copas da Arxentina e 1 Campionato de Honra (1925). Foi o máximo anotador da liga arxentina nos campionatos de 1922 (11 goles), 1923 (40 goles), 1924 (16 goles) e 1927 (32 goles).

Participou na xira que Boca realizou por Europa en 1925 e na que anotou seis tantos.

Deixou Boca no ano 1932, xogando posteriormente en Newell's Old Boys, Club General San Martín e Argentinos Juniors.

No ano 1934, xogando no Club General San Martín na liga de afeccionados, volveu ser o máximo goleador do campionato con 16 goles.

Tarasconi é o cuarto máximo goleador de Boca Juniors con 193 goles, por detrás de Martín Palermo (222), Roberto Cherro (220) e Francisco Varallo (194).

Coa selección de fútbol[editar | editar a fonte]

Debutou coa Selección de fútbol da Arxentina en 1922, coa que se declarou medalla de prata nos Xogos Olímpicos de 1928 dos que tamén foi o máximo goleador con 11 goles en catro encontros. Tamén foi Campión da Copa América en tres ocasións, 1925, 1927 e 1929.

As súas cifras anotadoras nos Xogos Olímpicos de 1928, unha media de 2,75 goles por encontro, constitúen o récord en competición oficial internacional.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]