Curtiss P-40 Warhawk

Curtiss P-40 Warhawk
Prototipo do Warhawk
Tipo	Caza
Fabricante	Curtiss-Wright Corporation
Deseñado por	Donovan Berlin
Primeiro voo	14 de outubro de 1938
Retirado	1958 (Brasil)
Principais usuarios	Forzas Aéreas do Exército dos Estados Unidos Royal Air Force Real Forza Aérea de Australia Real Forza Aérea do Canadá
Produción	1939 - 1944
Unidades construídas	13 738

O Curtiss P-40 Warhawk foi un caza e avión de ataque monopraza estadounidense da segunda guerra mundial. Foi basicamente un P-36 reformado para equipar un motor lineal, reducindo así o tempo de desenvolvemento. O seu prototipo voou por primeira vez en outubro de 1938. Usouse sobre todo en misións de ataque ao chan e foi tamén empregado polos británicos, neozelandeses, canadenses e australianos cos nomes Tomahawk e Kittyhawk.

A falta dun compresor de dúas etapas no P-40 converteuno nun modelo inferior aos cazas da Luftwaffe como o Messerschmitt Bf 109 e o Focke-Wulf Fw 190 a grande altitude e raramente foi usado en operacións de combate en Europa occidental. Porén, entre 1941 e 1944 xogou un papel moi importante no norte de África, no pacífico e na China. Tamén foi significante o seu traballo en Oriente Medio, o sueste asiático, o leste de Europa, Alasca e Italia.

O rendemento do P-40 a grande altitude non era tan importante neses teatros, onde servía como caza de superioridade aérea, escolta de bombardeiros e cazabombardeiro. Aínda que gañou unha reputación na posguerra como un deseño mediocre, axeitado tan só para apoio aéreo próximo, estudos máis recentes que inclúen o escrutinio dos rexistros de escuadróns aliados indican que non foi así: o P-40 desempeñouse sorprendentemente como caza de superioridade aérea, sufrindo por momentos grandes perdas, pero tamén causando un gran número de baixas entre os avións inimigos. Baseado en afirmacións de vitoria en tempos de guerra, máis de 200 pilotos de caza aliados (do Reino Unido, Australia, Nova Zelandia, Canadá, Suráfrica, os Estados Unidos e a Unión Soviética) convertéronse en ases voando o P-40. Entre eles houbo polo menos 20 dobres ases, a meirande parte combatindo no Norte de África, a China, Birmania e a India, o suroeste do Pacífico e o leste de Europa. O P-40 ofrecía as vantaxes adicionais de baixo custe e durabilidade, que o mantiveron en fabricación como avión de ataque a terra moito tempo despois de que quedase obsoleto como caza.