Cromita

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cromita
Fórmula químicaFeCr2O4
ClaseÓxido
Sistema cristalinoCúbico
CorVaría entre a negra e negra parda
BrilloDe metálico a submetálico
Dureza5,5 - 6 (escala de Mohs)
FracturaIrregular
ExfoliaciónNon presenta
RaiaParda escura
Densidade4,5 - 4,8 g/cm³

A cromita é un mineral do grupo IV (óxidos) segundo a clasificación de Strunz. Debe o seu nome ao elemento cromo. A súa fórmula é FeCr2O4. Ás veces contén magnesio, aluminio ou titanio (entre outros). Algúns exemplares son feblemente magnéticos.

Aplicacións[editar | editar a fonte]

Emprégase en moldes para a fabricación de ladrillos e en xeral para fabricar materiais refractarios (como os ladrillos para fornos de fundición). A cromita emprégase maiormente para obter cromo ou en aliaxes, e tamén se utiliza na fabricación de vidro verde.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]