Linguas crioulas

Unha lingua crioula, chamada tamén creol ou patois, é unha lingua nada habitualmente nunha comunidade de xentes con orixes diversas que non comparten previamente ningunha lingua, que teñen necesidade de comunicarse, e que se ven forzados a valerse dun idioma que non é o de ningún deles. O resultado é unha lingua que toma o léxico (normalmente moi deformado) da lingua imposta e que así a todo ten unha sintaxe que se parece máis á doutras linguas crioulas que á da lingua "nai".

O exemplo típico é o dos obreiros (ou escravos) levados ás plantacións do Caribe dende diferentes partes do mundo que se viron obrigados a utilizar a lingua da potencia colonial (o inglés, o castelán) para comunicarse.

Crioulos de base léxica portuguesa

• Crioulos afro-portugueses:
  • Crioulos da Alta Guinea, como o crioulo caboverdiano ou o crioulo da Guinea-Bissau.
  • Crioulos do golfo da Guinea, como o forro ou o annobonense.

• Crioulos luso-asiáticos:
  • Crioulos de Asia Meridional ou indo-portugueses, como o crioulo de Ceilán.
  • Crioulos do Sueste Asiático ou malaio-portugueses, como o crioulo de Malaca ou kristang.
  • Crioulos de Asia Oriental ou sino-portugueses, como o crioulo de Macau.

• Crioulos luso-americanos:
  • Papiamento, falado en Curaçao, Aruba e Bonaire.
  • Crioulos anglo-portugueses de Suriname: samaracano e pamaracano

Outras linguas crioulas

• Crioulo afro-semínola
• Crioulo de Belize
• Crioulo haitiano
• Crioulo palenquero
• Chavacano
• Patois xamaicano ou crioulo xamaicano.
• Shelta

Véxase tamén

Outros artigos

• Pidgin

Ligazóns externas

• Crioulos de base portuguesa