Corneocito

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Os corneocitos son as células resultantes da diferenciación terminal dos queratinocitos da pel e compoñen o estrato córneo da epiderme, que é a súa capa máis externa. Os corneocitos despréndense continuamente por desescamación e son decote substituídos por outros procedentes da diferenciación de queratinocitos de capas máis profundas. Son esenciais para darlle á pel as súas propiedades de barreira protectora.

Estrutura[editar | editar a fonte]

Os corneocitos son células poliédricas, anucleadas sen orgánulos citoplásmicos, fortemente unidas unhas con outras e organizadas en columnas verticais de 10–30 células. Están situados nunha matriz lipídica moi hidrofóbica formando o estrato córneo da epiderme. Son células mortas, pero a pesar diso son bioloxicamente activas, debido a que están cheas de queratina e lípidos, como ácidos graxos e ceramidas.[1][2]

Os corneocitos das capas inferiores do estrato córneo están unidos uns a outros por medio dunhas unións celulares eseciais, que son un tipo de desmosoma chamado corneodesmosoma. Estas unións celulares vanse desintegrando a medida que migran cara á superficie da pel, o que facilita a descamación.[1] Ao mesmo tempo que perden estas unións, hidrátanse máis e expándense, formando poros que son unha potencial vía de entrada de microorganismos no estrato córneo.[2]

A capa de corneocitos do estrato córneo pode absorber ata tres veces o seu peso en auga, pero se o seu contido en auga baixa do 10 % deixa de ser flexible e agrétase.

A secreción de lípidos na superficie da pel é unha parte fundamental da función de barreira da pel.

Formación[editar | editar a fonte]

Os corneocitos son queratinocitos que chegaron ao seu último estado de diferenciación. Os queratinocitos situados no estrato basal da epiderme multiplícanse por mitose e migran cara á superficie da pel á vez que se van diferenciando. Durante esta migración sofren diversos cambios, entre os que destacan os seguintes:[3]

  • Aumenta o seu contido de queratina, que chega a ser o 85% da proteína celular total cando chega ao estrato córneo.
  • Cambia o tipo de queratina producida. Nas capas basais son queratinas de baixo peso molecular, e nas capas superiores son queratinas máis grandes e enlazadas transversalmente por pontes disulfuro.
  • Vai adquirindo unha capa proteica insoluble e grosa situada na superficie celular preto da capa interna da membrana plasmática.
  • Segréganse lípidos que se acumulan extracelularmente.
  • A célula vaise facendo máis aplanada.
  • A célula finalmente morre e desaparecen o núcleo e os orgánulos.

Cando os queratinocitos chegan ao estrato córneo xa están no estado de corneocito e van sendo descamados polo frotamento da pel, limpeza, deterxentes etc. á vez que son substituídos por outros.[1] O tempo medio de renovación da pel é duns 21 días.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de xaneiro de 2017. Consultado o 03 de setembro de 2018. 
  2. 2,0 2,1 Elias, P.M. (2007). "The skin barrier as an innate immune element". Seminars in Immunopathology 29 (1): 3–14. PMID 17621950. doi:10.1007/s00281-007-0060-9. 
  3. D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 556-558. ISBN 84-7605-361-4.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]