Claudio Sánchez-Albornoz

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Claudio Sánchez Albornoz»)
Infotaula de personaClaudio Sánchez-Albornoz

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(es) Claudio Sánchez-Albornoz y Menduiña Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento7 de abril de 1893 Editar o valor em Wikidata
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Morte8 de xullo de 1984 Editar o valor em Wikidata (91 anos)
Ávila, España Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCatedral de Ávila (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Embaixador de Espanha em Portugal (pt) Traducir
9 de abril de 1936 – 1 de decembro de 1936
Deputado nas Cortes republicanas

9 de marzo de 1936 – 2 de febreiro de 1939

Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir
Deputado nas Cortes republicanas

23 de novembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936

Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir
Deputado nas Cortes republicanas

3 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933

Circunscrición electoral: Ávila (en) Traducir
Ministro de Estado
Reitor da Universidade Complutense de Madrid
Catedrático de universidade
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
RelixiónCatolicismo Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Central
Universidade Complutense de Madrid Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónhistoriador , político , escritor , profesor universitario , diplomático , catedrático Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Central
Universidade de Valladolid
Universidade de Barcelona
Universidade de Valencia
Facultad de Humanidades y Ciencias de la Educación (Universidad de la República) (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Partido políticoAcción Republicana Editar o valor em Wikidata
Membro de
AlumnosAngel Montenegro Duque Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoLuis García de Valdeavellano (en) Traducir, Ángel Ferrari Núñez, Reyna Pastor de Togneri (en) Traducir e Felipa Niño Mas (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosNicolás Sánchez-Albornoz Editar o valor em Wikidata
PaiNicolás Sánchez-Albornoz Hurtado (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

Bitraga: 3986 Dialnet: 130561

Claudio Sánchez-Albornoz y Menduiña, nado en Madrid o 7 de abril de 1893 e finado en Ávila o 8 de xullo de 1984, foi un historiador e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciado en Filosofía e Letras en 1913, foi catedrático numerario de Historia de España nas universidades de Barcelona, Valencia, Valladolid e Madrid. Foi Deputado das Cortes Españolas entre 1931 e 1936. Trala Guerra Civil española marcha exiliado a Arxentina, sendo presidente do Goberno da Segunda República Española no exilio dende 1959 a 1971. En 1976 retorna a España, sendo galardoado co Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades no mesmo ano do seu falecemento, en 1984.

Controversia sobre a identidade nacional de España[editar | editar a fonte]

Disputa con Américo Castro[editar | editar a fonte]

A convicción sobre as orixes dunha identidade nacional española única levou a unha disputa académica con outro estudoso no exilio, Américo Castro, que se mudara aos Estados Unidos e ensinara na Universidade de Princeton. O libro innovador de Castro, España en su historia (1948; trad. inglesa 1954) postulaba que a cultura "española" era esencialmente híbrida, producida ao longo dos séculos pola mestura de cristiáns, musulmáns e xudeus, distintas poboacións e tradicións. Castro acuñou o termo "convivencia", entendida como "cohabitación" para describir a sociedade multicultural, relixiosamente tolerante e dinámica dos reinos peninsulares medievais. Sánchez-Albornoz —que consideraba insuficientemente rigorosa e erudita a metodoloxía interdisciplinar de Castro e centrada na literatura— respondeu cun novo estudo, España: un enigma histórico (1956), que defendeu a persistencia dunha invasión preárabe e fundamentando a cultura e a identidade nacional españolas na reprodución de institucións xurídicas, políticas e económicas alleas a Al-Andalus. Aínda que non negou que musulmáns e xudeus fosen unha presenza importante na Iberia medieval, Sánchez-Albornoz sostivo que achegaron "pouca enerxía creativa" aos procesos da historia ou da construción do Estado e insistiu nunha idea perdurable da nacionalidade e da identidade españolas que transcendeu os caprichos da historia e a influencia temporal de grupos externos. Aínda que poucos historiadores académicos hoxe seguen subscribindo as ideas de Sánchez-Albornoz sobre un "carácter" nacional español esencial que motiva a historia, aínda existe un vivo debate académico sobre a convivencia como modelo histórico para entender a España medieval.[1]

Disputa con Castelao[editar | editar a fonte]

Anselmo López Carreira mencionou en diversas ocasións [2] o episodio no que Sánchez-Albornoz lle reprocha a Castelao a súa castelanfobia e Castelao a Sánchez-Albornoz o seu excesivo castelanismo, a raíz da publicación do Sempre en Galiza. Segundo López Carreira, os dous representan visións contrapostas da historia medieval de Galiza. Castelao non é historiador: bebe do que escribiran Vicente Risco ou os irmáns Antón e Ramón Villar Ponte, pero ten claro que Galiza ten unha historia de seu e reivindica, a través dela, a nacionalidade galega. Sánchez Albornoz reivindicou entón que el tamén tiña orixes galegas, aínda que case nunca usaba o seu apelido materno.[3]

Obra[editar | editar a fonte]

  • Estampas de la vida en León hace mil años, Madrid, 1926.
  • En torno a los orígenes del feudalismo. Mendoza, 1942.
  • Ruina y extinción del municipio romano en España e instituciones que lo reemplazan. Buenos Aires, 1943.
  • España y el Islam. Buenos Aires, 1943
  • El Ajbar Maymu’a. Problemas historiográficos que suscita. Buenos Aires, 1944.
  • El "Stipendium" hispano-godo y los orígenes del beneficio prefeudal. Buenos Aires, 1947.
  • Una ciudad hispano-cristiana hace un milenio. Estampas de la vida en León. Buenos Aires, 1947.
  • España: un enigma histórico. Buenos Aires, 1956.
  • Españoles ante la historia. Buenos Aires, 1958.
  • De ayer y de hoy. Madrid, 1958.
  • La España Musulmana. Buenos Aires, 1960
  • Estudios sobre las instituciones medievales españolas. México, 1965.
  • Despoblación y repoblación en el Valle del Duero. Buenos Aires, 1966.
  • Investigaciones sobre historiografía hispana medieval (siglos VIII al XIII). Buenos Aires, 1967.
  • Investigaciones y documentos sobre las instituciones hispanas. Santiago de Chile, 1970.
  • Miscelánea de estudios históricos. León, 1970.
  • Orígenes de la nación española. Estudios críticos sobre la Historia del reino de Asturias. Oviedo, t. I: 1972, t. II: 1974, t. III: 1975.
  • De mi anecdotario político (1972)[4]
  • Del ayer de España. Trípticos históricos. Madrid, 1973.
  • Ensayos sobre Historia de España. Madrid, 1973.
  • Vascos y navarros en su temprana historia. Madrid, 1974.
  • El Islam de España y el Occidente. Madrid, 1974.
  • Mi testamento histórico político. Barcelona, 1975.
  • Viejos y nuevos estudios sobre las instituciones medievales españolas. Madrid, 1976.
  • El régimen de la tierra en el reino asturleonés hace mil años. Buenos Aires, 1978.
  • Confidencias (1979)[4]
  • El reino asturleonés (722-1037). Sociedad, Economía, Gobierno, Cultura y Vida. "Historia de España Menéndez Pidal", t. VII, vol. 1, Madrid, 1980.
  • Estudios sobre Galicia en la temprana Edad Media. A Coruña, 1981.
  • Orígenes del Reino de Pamplona. Su vinculación con el Valle del Ebro. Pamplona, 1981.
  • Postrimerías. Del pasado hacia el futuro (1981)[4]
  • Todavía. Otra vez de ayer y de hoy (1982)[4]
  • La Edad Media española y la empresa de América. Madrid, 1983.
  • Santiago, hechura de España. Estudios Jacobeos. Prólogo de José-Luis Martín. Ávila, 1993.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ver. por exemplo a colección de artigos en Convivencia: xudeus, musulmáns e cristiáns na España medieval, ed. Vivian B. Mann, Thomas F. Glick, Jerrilynn Denise Dodds (Nova York: G. Braziller, 1992)
  2. asociacionescritoras-es. "Anselmo López Carreira: “Sánchez Albornoz e Castelao representan visións contrapostas da historia medieval” | ::Axenda cultural AELG::". Consultado o 2022-04-02. 
  3. "Conversas con Anselmo López Carreira· O Reino Medieval de Galicia". Consultado o 2022-04-02. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Cabeza Sánchez-Albornoz 1992, p. 51.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Predecesor:


Adolfo de Herrera y Chiesanova
Amando Melón
 
  Real Academia da Historia. Medalla 10  
 
1925 - 1941
1975 - 1984
Sucesor:


Miguel Lasso de la Vega
José Antonio Rubio Sacristán