Chimamanda Ngozi Adichie

Chimamanda Ngozi Adichie
	; (2015)
Biografía
Nacemento	(en) Ngozi Grace Adichie ; 15 de setembro de 1977 (46 anos); Enugu, Nixeria (pt)
Datos persoais
Residencia	Anambra
País de nacionalidade	Nixeria
Grupo étnico	Igbos (pt)
Relixión	Católico (pt)
Educación	Universidade Yale ; Eastern Connecticut State University (en) ; Universidade Drexel (pt) ; Universidade Johns Hopkins ; University of Nigeria (en)
Altura	1,64 m
Actividade
Campo de traballo	Poesía
Ocupación	mestra , escritora de contos , escritora de non ficción , novelista , poeta , xornalista
Empregador	Universidade Wesleyana
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Xénero artístico	Poesía e novela
Influencias	Chinua Achebe, Enid Blyton e Vidiadhar Surajprasad Naipaul
Lingua	Lingua inglesa, Lingua ibo e pidgin nixeriano
Obra
	Obras destacables (2003) Hibisco Roxo (pt) ; (2006) Half of a Yellow Sun (en) ; (2013) Americanah (pt) ;
	Premios (2021) 100 Mulleres da BBC; (2017) OkayAfrica 100 Women (en) ; (2013) Heartland Prize (en) ; (2009) Premio Nonino (pt) ; (setembro de 2008) Bolsa MacArthur; (2007) Prêmio Anisfield-Wolf (pt) , premiado polo traballo Half of a Yellow Sun (en) ; (2007) Baileys Women's Prize for Fiction (pt) , premiado polo traballo Half of a Yellow Sun (en) ; (2003) O. Henry Award (en) ; Premio Nonino (pt) ; Prémio PEN Pinter (pt) ;
	Voz: Chimamanda Ngozi Adichie (lingua inglesa)
Páxina web	chimamanda.com

Chimamanda Ngozi Adichie, nada en Abba (Enugu) o 15 de setembro de 1977, é unha escritora, novelista e dramaturga feminista nixeriana.^[1]. Adichie é o seu apelido, mentres que Chimamanda Ngozi son os seus dous nomes, que significan "o meu deus non caerá" e "bendición", respectivamente, en lingua igbo.^[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

É a quinta filla do matrimonio de etnia igbo formado por Grace Ifeoma e James Nwoye Adichie. Pasou a súa infancia na cidade de Nsukka, sede da Universidade de Nixeria, nunha casa que anteriormente fora habitada polo escritor Chinua Achebe. A súa nai foi a primeira secretaria de admisións da Universidade de Nixeria, onde o seu pai era profesor de estatística. Aos 19 trasladouse aos Estados Unidos cunha bolsa por dous anos para estudar comunicación e ciencias políticas na Universidade Drexel, Filadelfia. Posteriormente continuou os seus estudos na Universidade Estatal do Leste de Connecticut, na que se graduou en 2001. Realizou así mesmo estudos de escritura creativa na Universidade Johns Hopkins, Baltimore, e un mestrado de estudos africanos en Yale.

Traxectoria literaria[editar | editar a fonte]

Os temas que trata Adichie na súa obra están relacionados co feminismo, a inmigración e os problemas raciais. A súa obra Todos teriamos que ser feministas , vendeu máis de medio millón de exemplares e en 2017, foi traducida a galego.

En 2003, mentres se atopaba estudando en Connecticut, publicou a súa primeira novela, Purple Hibiscus, con boa acollida da crítica e pola que recibiu o Commonwealth Writer's Prize for Best First Book en 2005. A acción da súa segunda novela, Half of a Yellow Sun (2006, así titulada en referencia ao deseño da bandeira da efémera nación de Biafra), desenvólvese durante a guerra civil nixeriana. A obra, encomiada, entre outros, por Achebe, obtivo o Orange Prize for Fiction en 2007.^[3]

En 2009 publicou unha colección de relatos breves, titulada The Thing Around Your Neck.^[4] Catro anos máis tarde publicou Americanah, Premio do Círculo de Críticos Nacional do Libro. We Should All Be Feminist é o seu primeiro ensaio. En 2020, informouse que a obra sería convertida en miniserie, coproducida por Lupita Nyong'o e Danai Gurira.^[5]

Actualmente vive en Nixeria, onde imparte talleres de escritura creativa, e nos Estados Unidos.^[6]

Obra[editar | editar a fonte]

For Love of Biafra (drama, 1998)
Decisions (poesía, 1998)
You in America (2001)
O hibisco púrpura (Purple Hibiscus) (2003)^[7]
Half of a Yellow Sun (2006)
The Thing Around Your Neck (2009)
Americanah (2013)
Todos teriamos que ser feministas (We Should All Be Feminist) (2015), versión galega de Moisés Barcia, Sushi Books (2017), 56 páxinas

Notas[editar | editar a fonte]

↑ "We should all be feminists", Chimamanda Ngozi Adichie en TEDx Talks, 12 de abril de 2013 (en inglés).
↑ Birnbaum, Robert (23 de outubro de 2006). "Chimamanda Ngozi Adichie". themorningnews.org (en inglés). Consultado o 3 de xullo de 2021.
↑ "Nigerian author wins top literary prize" Arquivado 16 de febreiro de 2021 en Wayback Machine., artigo en UK Daily Telegraph, 7 de xuño de 2007 (en inglés).
↑ Recensión do libro en The New York Times, 27 de agosto de 2009 (en inglés).
↑ Mackelden, Amy; Gonzales, Erica (15 de outubro de 2020). "Lupita Nyong'o and Danai Gurira's Americanah Series Is No Longer Moving Forward at HBO Max". harpersbazaar.com (en inglés). Consultado o 3 de xullo de 2021.
↑ Grupo Editorial 62 (ed.). Tothom hauria de ser feminista (en catalán). Fanbooks. ISBN 978-84-16297-89-4.
↑ Ficha da obra, traducida ao galego por Moisés Barcia e publicada por Rinoceronte editora en 2017.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Sitio web oficial
Ficha de alumnos da Universidade Yale (en inglés).
We should all be feminists, charlas TED (en inglés).

[1] "We should all be feminists", Chimamanda Ngozi Adichie en TEDx Talks, 12 de abril de 2013 (en inglés).

[2] Birnbaum, Robert (23 de outubro de 2006). "Chimamanda Ngozi Adichie". themorningnews.org (en inglés). Consultado o 3 de xullo de 2021.

[:0-3] "Nigerian author wins top literary prize" Arquivado 16 de febreiro de 2021 en Wayback Machine., artigo en UK Daily Telegraph, 7 de xuño de 2007 (en inglés).

[4] Recensión do libro en The New York Times, 27 de agosto de 2009 (en inglés).

[5] Mackelden, Amy; Gonzales, Erica (15 de outubro de 2020). "Lupita Nyong'o and Danai Gurira's Americanah Series Is No Longer Moving Forward at HBO Max". harpersbazaar.com (en inglés). Consultado o 3 de xullo de 2021.

[6] Grupo Editorial 62 (ed.). Tothom hauria de ser feminista (en catalán). Fanbooks. ISBN 978-84-16297-89-4.

[7] Ficha da obra, traducida ao galego por Moisés Barcia e publicada por Rinoceronte editora en 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]