Chaloner Ogle

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaChaloner Ogle

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1681 Editar o valor em Wikidata
Saint Kitts Editar o valor em Wikidata
Morte11 de abril de 1750 Editar o valor em Wikidata (68/69 anos)
Londres Editar o valor em Wikidata
Member of the 9th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Member of the 10th Parliament of Great Britain (en) Traducir

Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Gran Bretaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarRoyal Navy Editar o valor em Wikidata
Rango militarAdmiral of the Fleet (en) Traducir (1749–)
admiral (en) Traducir (1744–) Editar o valor em Wikidata
Comandante de (OBSOLETO)Jamaica Station (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
ConflitoBattle of Cape Lopez (en) Traducir e Guerra da orella de Jenkins Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeIsabella Ogle (en) Traducir (1737–)
Henrietta Issacson (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisJohn Ogle (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Mary Braithwaite (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Ogle-962

Chaloner Ogle, nado en 1681 e finado o 11 de abril de 1750, foi un almirante británico.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pertencía á rama de Kirkley da familia Ogle de Northumberland. Capitán do HMS Swallow desde 1721, dirixiu accións contra os piratas na costa occidental africana. Entre o 5 e o 10 de febreiro de 1722 derrotou[1] a frota pirata de Bartholomew Roberts formada por tres navíos. Por esa acción o rei nomeouno cabaleiro. En 1741 como almirante dirixiu un ataque británico contra tres fortes en Cartaxena de Indias durante o sitio de Sitio de Cartaxena de Indias da Guerra da Orella de Jenkins. O 4 de setembro de 1742 xulgárono por asalto contra Edward Trelawny, gobernador de Xamaica durante unha disputa entre este e o almirante Edward Vernon, Ogle foi declarado culpable[2] pero seguiu a súa carreira na Mariña Real e desde 1746 representou á cidade de Rochester no Parlamento británico[3].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Johnson, Charles, A General History of the Robberies and Murders of the Most Notorious Pirates, 1724.
  2. Thomas Southey, Chronological History of the West Indies, 1827
  3. Mark Noble e James Granger A Biographical History of England, from the Revolution to the End of George I's Reign, 1806, páxina 232