Celso Albelo
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de novembro de 1976 (47 anos) Santa Cruz de Tenerife, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | cantante de ópera , actor |
| Período de actividade | 2006 - |
| Lingua | Lingua castelá |
| Tesitura | Tenor |
| Instrumento | Voz |
| Páxina web | celsoalbelo.com |
  | |
Celso Albelo, nado en Santa Cruz de Tenerife en 1976, é un tenor español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nacido en Santa Cruz de Tenerife, recibiu as súas primeiras leccións de canto con Pilar Castro Palazón, ingresando posteriormente no Conservatorio Superior de Música da súa cidade con Isabel García Soto e na Escola Superior de Música Raíña Sofía de Madrid con Tom Krause e Manuel Cid, perfeccionándose máis tarde con Carlo Bergonzi na Accademia de Busseto.
En 2006 debutou co personaxe do Duca di Mantova de Rigoletto (Verdi) en Busseto [1], xunto a Leo Nucci. Logo cantou no Teatro alla Scala de Milán (Pagliacci) [2], no Gran Teatro La Fenice de Venecia (L’elisir d’amore)[3], e no Rossini Opera Festival de Pésaro (Stabat Mater), na Accademia de Santa Cecilia en Roma (Guillaume Tell)[4], no Teatro Verdi de Trieste (Don Pasquale, Les pêcheurs de perles, Maria Stuarda), o Carlo Felice de Xénova (Don Pasquale), no Comunale de Boloña (I puritani), o Verdi de Salerno (Lucia di Lammermoor, I puritani), o Lirico de Cagliari (Falstaff, L’elisir d’amore), o Festival das Termas de Caracalla de Roma (Rigoletto), o Massimo Bellini de Catania (Maria Stuarda), o Teatro Real de Madrid (Rigoletto), el Pérez Galdós de Las Palmas de Gran Canaria (La Sonnambula[5], L’elisir d’amore), o Teatro Campoamor de Oviedo, o Festival de Ópera da Coruña (Rigoletto, Don Pasquale, I puritani[6], La Fille du régiment[7]), o Festival Castell de Peralada (Don Pasquale), o Opernhaus de Zürich (Rigoletto, Don Pasquale, La Juive, Gianni Schicchi, Maria Stuarda), o Festival de Ópera de Savonlinna (I puritani), o Festspielhaus Baden-Baden (La Sonnambula), o Ópera de Toquio (Lakmé), Ópera de Montecarlo (Rigoletto), a Ópera de Hamburgo (L’elisir d’amore) e o Concertgebouw de Ámsterdam (Guillaume Tell).
Repertorio[editar | editar a fonte]
| Personaxe | Título | Compositor |
|---|---|---|
| Gualterio | Il pirata | Bellini |
| Elvino | La sonnambula | Bellini |
| Arturo | I puritani | Bellini |
| Nadir | Les Percheurs de Perles | Bizet |
| Gerald | Lakmé | Delibes |
| Percy | Anna Bolena | Donizetti |
| Nemorino | L'elisir d'amore | Donizetti |
| Leicester | Maria Stuarda | Donizetti |
| Edgardo | Lucia di Lammermoor | Donizetti |
| Tonio | La Fille du régiment | Donizetti |
| Ernesto | Don Pasquale | Donizetti |
| Leopold | La Juive | Halévy |
| Arlecchino | Pagliacci | Leoncavallo |
| Don Ottavio | Don Giovanni | Mozart |
| Ferrando | Così fan tutte | Mozart |
| Rinuccio | Gianni Schicchi | Puccini |
| Ruodi, pescador | Guillaume Tell | Rossini |
| Duca di Mantova | Rigoletto | Verdi |
| Fenton | Falstaff | Verdi |
Outras obras do seu repertorio:
Premios[editar | editar a fonte]
Celso Albelo foi galardoado nos Premios Ópera Actual 2008, o Oscar da Lírica da Fundación Verona per l’Arena (2010) e o Premio Lírico Teatro Campoamor 2010 na categoría Cantante revelación.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Busseto: Rigoletto
- ↑ "Pagliacci, Del Teatro". Arquivado dende o orixinal o 25 de novembro de 2011. Consultado o 02 de agosto de 2012.
- ↑ L'Elisir d'amore, GB Opera
- ↑ Guillaume Tell, Operaclick
- ↑ "Salvados por la Diva, Mundoclasico". Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2012. Consultado o 02 de agosto de 2012.
- ↑ "Arturo, con A de Albelo, Mundoclasico". Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2012. Consultado o 02 de agosto de 2012.
- ↑ "Había una vez un circo, Mundoclasico". Arquivado dende o orixinal o 24 de maio de 2012. Consultado o 02 de agosto de 2012.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Ópera |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "Una voz en la cumbre". El Día. 31 de xullo de 2011. Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2013. Consultado o 02 de agosto de 2012. (en castelán)
- Un Duc de Mantue tres doue a Monaco, PodcastJournal (en francés)
- «O Festival de Ópera da Coruña foi o primeiro que creu en min» en La Voz de Galicia (en galego)
