Cecilia Böhl de Faber

Cecilia Böhl de Faber
	;
Biografía
Nacemento	(es) Cecilia Francisca Josefa Böhl de Faber Ruiz de Larrea ; 24 de decembro de 1796 ; Morges, Suíza (pt)
Morte	7 de abril de 1877 (80 anos); Sevilla, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	escritora , folclorista , novelista
Xénero artístico	Novela
Pseudónimo literario	Fernán Caballero
Lingua	Lingua castelá, lingua alemá, lingua francesa e lingua inglesa
Obra
	Obras destacables La familia de Alvareda: Novela de costumbres populares ;
Outro
Título	Marquesado de Arco Hermoso (en) (1822–1835)
Cónxuxe	Francisco de Paula Ruiz del Arco (1822–1835)
Pais	Juan Nicolás Böhl de Faber e Frasquita Larrea

Cecilia Böhl de Faber, nada en Morges (Cantón de Vaud, Suíza), o 24 de decembro de 1796 e finada en Sevilla o 7 de abril de 1877, foi unha escritora española. Adoitaba usar o pseudónimo de Fernán Caballero.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Cecilia era filla do cónsul Juan Nicolás Bohl e de Frasquita Larrea, quen tamén escribira empregando o pseudónimo de "Corina". Durante os seus primeiros anos viviu en Alemaña, regresando coa súa familia no ano 1813, á idade de 17 anos. Casou o 30 de marzo de 1816, co capitán de infantaría don Antonio Planelles e Bardaxí. A parella mudouse a Porto Rico xa que o seu esposo fora destinado a ese lugar, pero ese matrimonio duraría pouco por mor do falecemento de don Antonio.

Trasládase a Hamburgo, ao norte de Alemaña, onde viviu coa súa avoa. Algúns anos máis tarde mudouse novamente a El Puerto de Santa María, España, onde coñece a Francisco Ruiz de Arco, marqués de Arco Hermoso. O 26 de marzo de 1822, contrae segundas nupcias co marqués, en Sevilla. En maio de 1835 enviuvou novamente.

Pouco tempo despois coñeceu a Antonio Arrom de Ayala, con quen contraeu matrimonio en 1837. Pero Ayala estaba doente de tise e con graves problemas económicos que fan que se suicide en 1863.

Quedou así a escritora na pobreza; os duques de Montpensier e a raíña Isabel II, protéxena e bríndanlle unha vivenda no Patio de las Banderas do Alcázar de Sevilla. Pero a Revolución de 1868 obrígaa a mudarse debido a que as casas foron postas en venda.

Obra[editar | editar a fonte]

La Familia de Alvareda (1849)
La hija del Sol (1851)
La flor de las ruinas
Callar en vida y perdonar en muerte
Cuadros de costumbres populares andaluzas. Sevilla: Española y Extranjera de José Mª Geofrin (1852)
Lucas García (1852)
A lo lejos del río sur (1863)
Te gusta la toronja (1853)
Clemencia. Madrid: Mellado (1852)
Lágrimas. Sevilla: Española y Extranjera de José Mª Geofrin (1853)
La estrella de Vandalia. Madrid: A. Andrés Babi (1855) — Novela autobiográfica.
La gaviota. Madrid: Mellado (1856) — Novela realista, onde introduciu o costumismo.
Mi abuelo Teodoro y El Secreto del Loro. Madrid:(1857) —
Cuentos y poesías populares andaluzas. Sevilla: La Revista Mercantil (1859)
Cuentos, oraciones, adivinanzas y refranes popular. Madrid: T. Fortanet (1877)
Pobres y ricos (1890)
Obras completas. Madrid: Avrial (1907)
Cuentos de encantamiento infantiles. Contos infantiles. Madrid: Revista de Archivos (1911)
El refranero del campo y poesías populares. Madrid: Revista de Archivos (1914)
Cuentos, adivinanzas y refranes populares, recom,pilación (1921)