Voda

Unha voda,^[1] tamén chamada casoiro,^[2] casamento,^[3] esposorio^[4], himeneo^[5] ou nupcias^[6] é unha cerimonia civil ou relixiosa mediante a que se principia un acordo de matrimonio. A cerimonia componse de varias partes, que poden variar dependendo do rito, aínda que as máis comúns, fundamentalmente na concepción relixiosa do termo, son o intercambio de aneis e os votos nupciais.

En Galiza[editar | editar a fonte]

En Galiza, tradicionalmente foron maioritarias as vodas católicas, mais a partir do comezo do século XXI a tendencia foi mudando en favor dos casamentos civís. Foi no ano 2009 cando estes últimos superaron por vez primeira a aqueloutras de corte relixioso.^[7] En 2016 casaron en Galiza un total de 9 129 parellas, das que 6 879 (o 75,35%) o fixeron por medio de cerimonias civís e 2 250 (o 24,65%) seguiron o rito católico.^[7]

Ano	Total de casamentos	Rito civil	Rito relixioso
1996	11 551	2 339 (20,25%)	9 212 (79,75%)
1998	11 866	2 682 (22,60%)	9 184 (77,40%)
2000	11 955	2 676 (22,38%)	9 279 (77,62%)
2002	11 472	3 121 (27,21%)	8 351 (72,79%)
2004	11 339	3 839 (33,86%)	7 500 (66,14%)
2006	11 024	4 506 (40,87%)	6 518 (59,13%)
2008	10 759	4 812 (44,73%)	5 947 (55,27%)
2010	9 675	5 292 (54,70%)	4 383 (45,30%)
2012	9 380	5 767 (61,48%)	3 613 (38,52%)
2014	8 687	5 856 (67,41%)	2 831 (32,59%)
2016	9 129	6 879 (75,35%)	2 250 (24,65%)
Tendencia dos casamentos civís e relixiosos en Galiza entre (1996-2016)^[7]^[8]

O casamento na cultura popular galega[editar | editar a fonte]

Casaron a Pedro con Manoela; se ruín é el, ruín é ela.
Casou Pedro e non foi mal; casou en terras de pan.
Día de casamento, día de contento.
O día da voda deixade á noiva que se compoña.
O día que me casei, boa cadea me botei.
O día que te casas, ou te curas ou te matas.
O día que te cases, ten coidado non te manques.

Cásate, Xan, en domingo,/ estarás o luns de voda,/ o martes traballarás,/ e acabouse a festa toda.
Cásate Xan en domingo,/ estarás o luns de voda/ e o martes traballarás / para que folgue túa dona.