Carlos García Bayón

Engadir ligazóns
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCarlos García Bayón
Biografía
Nacemento1 de outubro de 1914 Editar o valor em Wikidata
Caldas de Reis, España Editar o valor em Wikidata
Morte20 de xullo de 2003 Editar o valor em Wikidata (88 anos)
Xuño, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmestre , escritor , xornalista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios

Carlos García Bayón, nado en Caldas de Reis o 1 de outubro de 1914 e finado en Xuño (Porto do Son) o 20 de xullo de 2003,[1] foi un mestre, escritor e xornalista galego.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Maxisterio na Escola Normal de Pontevedra. En decembro de 1937 Gustavo Kruckenberg nomeouno delegado local de Prensa e Propaganda en Caldas de Reis,[3] e en febreiro de 1938 foi destinado como mestre a Palmeira (Ribeira). [4] En Ribeira fundou en 1946 o Colexio Bayón, despois musealizado.[5]

Foi cronista oficial de Ribeira desde 1983[6] e Boiro[Cómpre referencia]. A partir de 1956 colaborou en diversas publicacións e catálogos como Compostela monumental (1993).

Obras[editar | editar a fonte]

  • Los caminos de Santiago en Galicia, 1991.
  • Piedras ilustres de la Barbanza, Muros y Xallas, 1997.
  • Guía das heráldicas de Pobra do Deán e Vila do Caramiñal, 1998.
  • Nueva galería de piedras ilustres de la Barbanza, Muros y Xallas, 2000.
  • Valle-Inclán y Viana del Prior: estampas del tiempo ido, 2001.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

  • Premio periodístico sobre Padrón y sus Hijos Ilustres (1960), polo artigo "Tres esperanzas y una rosa" publicado en La Voz de Galicia[7]
  • Premio Pérez Lugín (1961)[8]
  • Premio Fernández Latorre (1965)
  • Medalla de Prata do Mérito Turístico (1989)[9]
  • Premio Julio Camba (1993)
  • Premio Fenosa
  • Medalla Castelao (1999)

Unha rúa leva o seu nome na súa vila natal.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou en 1938 na igrexa de San Nicolao da Coruña[10] con Pilar Vigo Rodríguez, falecida en 1945. Foron pais de Carlos García Vigo. Tempo despois casou con Dolores Ares Pego.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Manuel Dourado Deira (2003). "In memoriam: Carlos García Bayón". Encrucillada (134): 421–423. 
  2. ↑ Manuel Teira (10 de setembro de 2003). "Carlos García Bayón". La Voz de Galicia. XXVII. 
  3. ↑ "Delegación Provincial de Prensa y Propaganda". El Pueblo Gallego. 16 de decembro de 1937. p. 2. 
  4. ↑ "Escuelas y Maestros". El Compostelano. 4 de febreiro de 1938. p. 2. 
  5. ↑ M. X. Blanco (21 de novembro de 2014). "El legado bibliográfico de García Bayón ya está a salvo". La Voz de Galicia. 
  6. ↑ "Hemeroteca: Ribeira lloró la muerte de su cronista oficial, Carlos García Bayón". La Voz de Galicia (en castelán). 31 de outubro de 2019. 
  7. ↑ Piñeiro Ares, José (21 de abril de 1960). "El acto literario del martes de Pascua en Padrón". El Pueblo Gallego. p. 11. 
  8. ↑ "El Premio Pérez Lugín 1961, a D. Carlos García Bayón". La Noche. 5 de setembro de 1961. p. 8. 
  9. ↑ Consellería de Industria e Comercio (15 de novembro de 1989). "Orde pola que se concede a Medalla de Prata ó Mérito Turístico de Galicia a don Jorge Víctor Sueiro Rodríguez e don Carlos García Bayón". Diario Oficial de Galicia. 
  10. ↑ "Nuestra Sociedad". El Ideal Gallego. 18 de setembro de 1938. p. 2. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carlos_García_Bayón&oldid=6336368»