César Alvajar
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 10 de xaneiro de 1892 A Coruña, España |
| Morte | 6 de xuño de 1965 (73 anos) París, Francia |
| Lugar de sepultura | cemiterio de Santo Amaro da Coruña |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista , escritor , político |
| Empregador | La Voz de Galicia Tierra Gallega |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
| Familia | |
| Cónxuxe | Amparo López Jean |
| Fillos | Amparo Alvajar, María Teresa Alvajar, Ana María Alvajar L. Jean, Javier Alvajar López |
César Alvajar Diéguez, nado na Coruña o 10 de xaneiro de 1892 e finado en París o 6 de xuño de 1965, foi un escritor, xornalista e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou Maxisterio e Letras en Santiago de Compostela, nesa época fundou o xornal progresista La República, foi redactor de El Progreso, colaborador dos diarios Tierra Gallega e El Noroeste e fundou na Coruña o semanario satírico La Ciudad. Nos sucesos da folga xeral de 1917 foi encarcerado no castelo de San Antón. Dirixiu o semanario político Adelante, onde escribía uns celebrados entremeses, e durante 18 anos foi redactor xefe de La Voz de Galicia ata 1935. Tamén colaborou en Democracia (en 1912, asinando co seu nome e co pseudónimo Jules Zadig), Acción Coruñesa, Marineda, A Nosa Terra, Ser, Galicia e Lar.
Foi Presidente do Partido Radical, polo que foi candidato nas eleccións xerais de 1931; pero abandonouno para militar no Partido Republicano Radical-Demócrata e despois en Unión Republicana. Foi de xefe de negociado na Sección de Cultura Popular e máis tarde na Sección de Propaganda e Turismo do concello da Coruña. Era o secretario do alcalde Manuel Iglesias Corral e tamén se encargaba da publicación do Boletín Municipal. Presidiu o Casino Republicano da Coruña, o Comité de Unión Republicana e a Liga dos Dereitos do Home, tamén na Coruña.
Durante a Segunda República foi Gobernador Civil de Soria e na Guerra Civil, xefe da Secretaría da Delegación de Evacuación da Xunta de Defensa de Madrid, redactor da Sección de Información do Ministerio de Estado en Barcelona e redactor dos Servizos de Estado Maior do Exército de Terra.
Ao rematar a Guerra Civil exiliouse en París, onde dirixiu La Nouvelle Espagne, órgano do Goberno Republicano no exilio. Foi xulgado e condenado en rebeldía. En París, representando a Galicia, formou parte do Consello Federal do Movemento Europeo e, dende 1951 ata a súa morte, foi delegado do Consello de Galiza. Foi membro do Comité Directivo da Agrupación a la Tercera República.
No exilio colaborou na Axencia Internacional de Prensa. Dende París dirixiu o xornal República (órgano de Acción Republicana Democrática Española), ata a súa morte. Fixo traducións e colaborou na redacción da Grande enciclopedia Larousse. Participou na revista Cuadernos del Congreso por la libertad de la Cultura.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Amparo López Jeán e foi o pai de Amparo, Ana María, Javier e María Teresa Alvajar.
Obras[editar | editar a fonte]
- El espionaje alemán en las costas de Galicia, 1916.
- Voces al viento, 1930 (recolle algunhas das colaboracións en La Voz de Galicia).
- El regionalismo gallego: origen, desenvolvimiento. Soluciones posibles, 1930.
- Estudio crítico del poeta Pondal, 1932.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Dicionario biográfico de Galicia, Ir Indo Edicións, 2010-2011, Vigo.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "César Alvajar Diéguez e o republicanismo galego en Europa" de Carlos Pereira Martínez
- Biografía
- Ficha en galegos.info
| Predecesor: - |
Delegado do Consello de Galiza en París 1951 - 1965 |
Sucesor: Javier Alvajar |
