Big Band

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Diagrama dunha Big Band de dezasete músicos.

Unha big band (en inglés, "gran banda") é unha formación musical do xénero do jazz especialmente popular nas décadas de 1930 e 1940, formada por máis de nove músicos.

Características[editar | editar a fonte]

A big bang típica estaría formada por instrumentos de metal (trompetas, trombóns e saxofóns) e sección rítmica (piano, guitarra, baixo e batería). Nos primeiros tempos habería tamén dous clarinetes. É un fenómeno común que un músico dobre, isto é, que poida tocar varios instrumentos, tipicamente un saxofonista toca tenor e alto ou soprano, ou saxo e clarinete. Os trompetas dobran o fiscorno.