Ba Jin

Ba Jin
李堯棠
	; Ba Jin en 1938.
Nome orixinal	(zh-cn) 巴金
Biografía
Nacemento	25 de novembro de 1904; Chengdu, Sichuan
Morte	17 de outubro de 2005 (100 anos); Shanghai
Causa da morte	Morte natural (Párkinson )
Membro do Comitê Nacional da Conferência Consultiva Política do Povo Chinês (pt)
	; Lexislatura: 10th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en) , 9th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en) , 8th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en) , 7th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en) , 6th National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference (en)
Membro do Congresso Nacional do Povo (pt)
	; Lexislatura: 1st National People's Congress (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	República Popular da China
Relixión	Ateísmo
Educación	Universidade de Sichuan ; High School Affiliated to Nanjing Normal University (en)
Actividade
Ocupación	escritor , autobiógrafo , escritor de literatura infantil , esperantista , tradutor , político
Xénero artístico	Novela
Influencias	Émile Zola, Anton Chekhov e Julio Baghy
Pseudónimo literario	Ba Jin
Lingua	Esperanto, mandarín estándar, lingua francesa, lingua inglesa e lingua chinesa
Familia
Cónxuxe	Xiao Shan (1927-1972)
Fillos	Li Xiaolin; Li Xiaotang
Irmáns	Li Jisheng (en)
Premios
	1983: Lexión de Honra
	Lista (1990) Fukuoka Asian Culture Prize (en) ; honorary doctor of the Chinese University of Hong Kong (en) ; Orde da Amizade dos Pobos; comandante da Lexión de Honra ; ;

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Li Yaotang (chinés tradicional: 李堯棠; chinés simplificado: 李尧棠; pinyin: Lǐ Yáotáng; Wade-Giles: Li³ Yao²-t'ang²), máis coñecido como Ba Jin (chinés tradicional e simplificado: 巴金; pinyin: Bā Jīn; Wade-Giles: Pa¹ Chin¹), nado o 25 de novembro de 1904 e falecido o 17 de outubro de 2005, foi un dos escritores chineses máis lidos do século XX.^[1] A súa obra máis coñecida é Jia (家, "Familia", 1933).^[2] Tamén foi un destacado esperantista.^[3] O seu relato "Noites de Marsella" foi publicado en galego por Edicións Xerais, na escolma Flores e leña (1982).^[4]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Chengdu, Sichuan no seo dunha familia de funcionarios que fixeran fortuna, o seu avó paterno gobernaba autocraticamente unha extense familia nunha mansión na cal vivían cinco xeracións e máis os criados, de pequeno ensinoulle a ler e escribier súa nai e logo profesores privados. Lector avido quedou impresionado polo pensamento de Kropotkin e Emma Goldman. En 1920 entrou na Escola de Idiomas local para estudar inglés, participou activamente no movemento estudantil e entrou nun grupo anarquista, en 1923 marchou a Sanghai para continuar os seus estudos pero acabou matriculándose en Nanjing onde se especializa en esperanto, en 1927 viaxa a París para estudar francés, participou na campaña internacional para salvar aos anarquistas Sacco e Vanzetti da pena de morte nos Estados Unidos, chegando a manter unha breve relación epistolar con Vanzetti, traduciu ensaios de pensadores anarquistas ao chinés e escribiu a súa primeira novela, Mièwáng (灭亡, "Destrución") que publicou por entregas nunha revista literaria, xa de volta na China, en 1929. En 1931 publicou Jia (家, "Familia") onde retrata a opresión a que se ven sometidos os membros dunha familia autocrática, baseándose na súa propia familia, a novela marcou a toda unha xeración que se viu retratada nela e xunto con Chūn (春, "Primavera", 1938) e Qiū (秋, "Outono", 1940) forma unha triloxía. Durante a Segunda Guerra Chinesa-Xaponesa Ba Jin participou en labores de propaganda contra os xaponeses e escribiu a triloxía Huǒ (火, "Lume") descrición da China resistente. Despois da derrota do Xapón e na guerra civil Ba Jin mantivo o seu pensamento anarquista polo que foi duramente criticado polo Partido Comunista pero tras o triunfo deste en 1949 decidiu permanecer no país e ingresar no Partido Comunista da China, foi deputado por Sichuan. Durante a Revolución Cultural foi perseguido e humillado, rehabilitado en 1977, foi presidente da Asociación de Escritores desde 1983. Esperantista convencido foi vicepresidente da Liga Chinesa de Esperanto.

Traducións[editar | editar a fonte]

Ba Jin (2013). Nits fredes. Tradución directa ao catalán de Eulàlia Jardí Soler. Viena Edicions. ISBN 9788483307229
Ba Jin (2014). Familia. Tradución directa ao castelán de Eulàlia Jardí Soler. Libros del Asteroide. ISBN 9788415625551
Ba Jin (2016). Primavera. Tradución directa ao catalán de Eulàlia Jardí Soler. Viena Edicions. ISBN 9788483308820
Varios autores (1982). Flores e leña. Tradución directa ao galego de Fernando Pérez-Barreiro Nolla. Xerais. ISBN 9788475070667

Notas[editar | editar a fonte]

↑ "Ba Jin, el más célebre de los escritores chinos contemporáneos". El País (en castelán). 2005-10-20. ISSN 1134-6582. Consultado o 2023-12-04.
↑ China-Underground (2016-09-14). "Family by Ba Jin". China Underground (en inglés). Consultado o 2023-12-04.
↑ "Esperanto, China’s Surprisingly Prominent Linguistic Subculture is Slowly". SOAS GLOCAL (en inglés). 2021-11-09. Consultado o 2023-12-04.
↑ "Fernando Pérez-Barreiro Nolla - Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-12-04.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

巴金 (La literatura china traducida en España)

[1] "Ba Jin, el más célebre de los escritores chinos contemporáneos". El País (en castelán). 2005-10-20. ISSN 1134-6582. Consultado o 2023-12-04.

[2] China-Underground (2016-09-14). "Family by Ba Jin". China Underground (en inglés). Consultado o 2023-12-04.

[3] "Esperanto, China’s Surprisingly Prominent Linguistic Subculture is Slowly". SOAS GLOCAL (en inglés). 2021-11-09. Consultado o 2023-12-04.

[4] "Fernando Pérez-Barreiro Nolla - Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-12-04.

[1]

[2]

[3]

[4]