Antonov An-3
| Antonov An-3 | |
|---|---|
 Un An-3 en 1997 | |
| Tipo | agrícola |
| Fabricante | Antonov |
| Primeiro voo | 13 de maio 1980 |
| Introducido | 1991 |
| Estado | En produción |
| Principais usuarios | Servizos agrícolas |
| Unidades construídas | 25 |
| Custo unitario | 1 500,000 $ |
| Variantes | Antonov An-2 |
O Antonov An-3 é un avión soviético-ucraíno de tipo agrícola. É esencialmente un turbohélice desenvolvido a partir do Antonov An-2 para a súa actualización ou substitución. A versión básica de transporte (An-3T) compleméntase cunha versión de carga/pasaxe (An-3TK), unha versión grícola (An-3SH), e unha versión de loita contra incendios (An-3P), ademais dunha versión ambulancia. Está deseñado para levar pasaxeiros e carga, operando dende pistas pavimantadas ou sen pavimentar, incluídas superficies cubertas con ata 35 cm de neve usando esquís.
Historia[editar | editar a fonte]
O seu primeiro voo de proba foi o 13 de maio de 1980, pero debido á falta de interese no proxecto, as probas de voo non se completaron ata 1991.
O proxecto foi revitalizado a finais dos anos 90 cando foi levado por Polyot State Aerospace Enterprise, e unha campaña de mercadotecnia comezou a comezos do ano 2000, aínda que as vendas foron limitadas. Está dispoñible en dúas versións, a versión básica agrícola (An-3SKh - "Selsko-Khosiajstwenni", Agricultural) e a versión de transporte civil (An-3T) capaz de transportar ata 12 pasaxeiros ou 1800 kg de carga.
Aínda que foi designado como An-3, este número non lle foi dado de forma secuencial. Antonov asignoullo porque o An-3 ía substituír o Antonov An-2. Outro intento de substituír o An-2 nas granxas soviéticas foi levado a cabo nos anos 70 co WSK-Mielec M-15 Belphegor, pero non tivo éxito.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Rusia |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Antonov An-3 |
Avións de Antonov | ||
|---|---|---|
 | ||
