Antonio del Moral López
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de agosto de 1849 Ciempozuelos, España |
| Morte | 28 de xaneiro de 1924 (74 anos) A Coruña, España |
 Deputado no Congreso dos Deputados | |
Civil governor of Málaga (en)  | |
 Gobernador civil da provincia de Sevilla | |
| Gobernador civil | |
| Civil governor of Gipuzkoa (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político , militar |
| Partido político | Partido Liberal Fusionista |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Conflito | Terceira Guerra Carlista |
| Familia | |
| Fillos | José del Moral Sanjurjo |
Premios | |
Antonio del Moral López, nado en Ciempozuelos o 7 de agosto de 1849 e finado na Coruña o 28 de xaneiro de 1924, foi un militar e político español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de José Benigno del Moral Galán, propietario rendista e de María de los Santos Ramona López Serrano. Cursou estudos militares no Real Colexio de Artillaría de Segovia onde ingresou en 1866. Na arma de artillaría alcanza os graos de tenente (nomeado por Real Orde de 27 de novembro de 1874), e capitán (por Real Orde de 25 de novembro de 1877) e participou nas escaramuzas no transcurso da Terceira Guerra Carlista que foron conformando o seu espírito liberal.
En 1878 casou con Clotilde Sanjurjo Flórez de Losada, filla dos VIII condes da Torre Penela, de ilustre familia coruñesa. Comenza entón o seu interese pola política, ingresando no Partido Liberal. Deputado por este partido na lexislatura de 1879 polo distrito da Coruña, volveu ser reelixido polo mesmo distrito en 1881 e foi designado o 24 de marzo de 1883 secretario do Congreso dos Deputados, posto que ocupou durante un ano. En 1884 foi elixido deputado polo distrito de Getafe. Vocal da xunta consultiva do Instituto Xeográfico e Estatístico dende 1884.
O triunfo do seu partido en setembro de 1885 fixo que o 15 de decembro de 1886 fora nomeado gobernador civil de Sevilla[1] iniciando unha prolífica carreira como administrador público. O 17 de decembro de 1887 foi nomeado gobernador civil de Guipúscoa e en 1888 de Málaga de onde cesou en agosto de 1889[2]. O novo triunfo liberal de decembro de 1892 fixo que lle encomendaran un posto en ultramar e foi nomeado Gobernador da Rexión Occidental da Illa de Cuba con sede en Santiago de Cuba o 6 de xaneiro de 1893[3]. Previamente, e dende o ano 1890, ostentaba xa o grao de Comandante de Artillaría. As súas xestións na Rexión fixérono merecedor da confianza do Ministro de Ultramar Antonio Maura quen o promove ao cargo de Intendente Xeral da Illa de Cuba por Real Orde de 28 de setembro de 1893[4].
A súa xestión á fronte da facenda cubana foi moi relevante procedendo a unha reordenación dos ingresos por aduanas. Para tal efecto realizou unha mellora do sistema estatístico que produciu problemas no cobro dos impostos sobre o petróleo e o gas. Por esta xestión recibiu por Orde de 23 de xaneiro de 1894 a Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica. Cesou na Habana o 5 de xullo de 1895 e regresou a España onde ocupou postos nas Cortes, abandonando xa postos de responsabilidade política.
Foi tamén deputado polo distrito da Coruña en 1886, 1891, 1896, 1898, 1899 e 1903. Tamén foi senador pola provincia da Coruña nas lexislaturas de 1888-1889, 1901-1902 e 1905-1907, sendo experto en delitos electorais.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou o 26 de setembro de 1878 con Clotilde Sanjurjo Flórez de Losada e foi pai de José e María del Moral Sanjurjo, que casou con Raimundo Riestra Calderón.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Barreiro Fernández, X. M. (coord.) (2003): Parlamentarios de Galicia. Biografías de deputados e senadores (1810-2003). Parlamento de Galicia e Real Academia Galega. Santiago de Compostela.
