Antón II Pedro Khuraix

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Antonio III Pedro Khuraix»)
Infotaula de personaAntón II Pedro Khuraix

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento20 de setembro de 1907 Editar o valor em Wikidata
Ain Ibil, Líbano Editar o valor em Wikidata
Morte19 de agosto de 1994 Editar o valor em Wikidata (86 anos)
Beirut, Líbano Editar o valor em Wikidata
Cardeal
2 de febreiro de 1983 –
Bispo diocesano
25 de novembro de 1957 –
← Augustin Bostani (en) TraducirIbrahim Hélou (en) Traducir →
Bispo titular
25 de abril de 1950 –
Diocese: Tarsus dei Maroniti (en) Traducir
Bispo auxiliar
25 de abril de 1950 –
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeLíbano Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica e Igrexa católica maronita Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade San Xosé
Pontificia Universidade Urbaniana Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónbispo católico (1950–), sacerdote católico (1930–), profesor universitario Editar o valor em Wikidata
ConsagraciónAntón I Pedro Arida Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

Antón II Pedro Khuraix[1] (en árabe: أنطون بطرس خريش‎‎), nado en Ain Ibil (Líbano) o 20 de setembro de 1907 e finado en Beirut o 19 de agosto de 1994, foi o 75º Patriarca de Antioquía e de todo Levante da Igrexa Católica Maronita dende o 3 de febreiro de 1975 até o 3 de abril de 1986.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Antun Khuraix naceu o 20 de setembro de 1907 en Ain Ibil, no distrito de Bint Xubail da gobernación de Nabatia.[2] Estudou no seminario patriarcal de Tiro e na Pontificia Universidade Urbaniana de Roma, e posteriormente doutorouse en Filosofía pola Universidade San Xosé de Beirut.[2] O 12 de abril de 1930 foi ordenado sacerdote.[2]

Entre 1940 e 1950 foi vigairo xeral da arquieparquía de Tiro. O 25 de abril de 1950 foi nomeado bispo auxiliar de Sidón e bispo titular de Tarso dos Maronitas.[2] Recibiu a consagración episcopal o 15 de outubro de mans do patriarca de Antioquía Antón I Pedro Arida. O 25 de novembro de 1957 pasou a ser bispo de Sidón.[2]

O 3 de febreiro de 1975 foi elixido Patriarca de Antioquía. O 17 de febreiro do mesmo ano Paulo VI concedeulle a comuñón eclesiástica, e polo seu cargo foi nomeado membro da Pontificia Comisión para a Revisión do Código de Dereito Canónico Oriental (Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Orientalis Recognoscendo).[3] O 2 de febreiro de 1983 o papa Xoán Paulo II creouno cardeal.[2] Como patriarca foi un infatigable impulsor de todas as iniciativas de paz na rexión para tratar de solucionar o conflito árabe-israelí.[4]

Retirouse o 3 de abril de 1986, e finou en Beirut logo dunha longa doenza o 19 de agosto de 1994.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Tamén Khoraiche, Koraiche, Khoraish, Khreich, Khraish, Koreiche, Khoraisz.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Lentz, Harris M. (2002). Popes and Cardinals of the 20th Century: A Biographical Dictionary. McFarland & Company. pp. 98-99. ISBN 9780786410941. 
  3. Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Orientalis Recognoscendo, ed. (1975). "Istituzione e composizione della Commissione" (PDF). Nuntia (Libreria Editrice Vaticana) (1): 12. OCLC 9237479. 
  4. Gil, Eusebio (2001). Del desencuentro a la comprensión: Israel-Jerusalén-Iglesia Católica. Universidade Pontifica Comillas. p. 131. ISBN 9788484680239. 


Dignidades da Igrexa católica
Predecesor:
Paulo II Pedro al-Mauxi
 Patriarca de Antioquía e todo o Levante 
1975 - 1986
Sucesor:
Nasrala Pedro Sufair