Anjouan

Anjouan
	Bandeira
Localización
	12°12′54″S 44°25′30″L / -12.215, 44.425Coordenadas: 12°12′54″S 44°25′30″L / -12.215, 44.425
País	Comores
Capital	Mutsamudu
Poboación
Poboación	240.000 (566,04 hab./km²)
Lingua oficial	Lingua suahili
Xeografía
Parte de	Arquipélago das Comores (pt)
Superficie	424 km²
Bañado por	Canle de Mozambique
Altitude	1.595 m
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+03:00
ISO 3166-2	KM-A

Anjouan (Ounzuwani en comoriano ou Anjoane ou Johanna en árabe حنزوان ḥunzuwān) é unha illa autónoma no Océano Índico que forma parte da Unión das Comores. A súa cidade principal é Mutsamudu e, en 2006, a súa poboación é de ao redor de 277.500 habitantes. A superficie total da illa é de 424 quilómetros cadrados.

Historia[editar | editar a fonte]

Historia temperá e colonial[editar | editar a fonte]

Os primeiros habitantes da illa foron exploradores e inmigrantes de Indonesia e Polinesia. Logo diso, a xente do redor do océano Índico comezou a chegar a Anjouan e ás Illas Comores. Aproximadamente en 1500, fundouse o "Sultanato de Ndzuwani" (Anjouan), que se fixo cargo de toda a illa. O sultanato era o máis poderoso de todos os sultanatos comorianos. En 1816, o sultán Alawi bin Husein solicitou axuda francesa contra o Sultanato de Zanzíbar que ameazaba os seus dominios. A illa quedou baixo protección de Francia en 1886. Francia [[abolición da escravitude] aboliu a escravitude]] na entón-Ndzuwani en 1899, e anexouna formalmente en 1912. A anexión estritamente republicana foi rexeitada polo último Sultán reinante, pero as súas escasas forzas foron esmagadas cando ofreceron resistencia.

John Mucknell abandonou os seus inimigos en Anjouan en 1644.^[1] O seu barco, o John, era propiedade da Compañía Británica das Indias Orientais, pero logo de librarse da oposición deste xeito, converteuse en pirata e regresou a Gran Bretaña.

Anjouan baixo as Comores independentes[editar | editar a fonte]

Anjouan uniuse ao Estado das Comores cando se independizou en 1975.

Secesionista / Anjouan autónomo[editar | editar a fonte]

En 1997, as illas de Anjouan e Mohéli separáronse das Comores. O 3 de agosto de 1997, Anjouan declarouse o "Estado de Anjouan" independente ("État d'Anjouan")^[2] con Foundi Abdallah Ibrahim como presidente. Un referendo de independencia celebrouse posteriormente en outubro, con máis do 99% votando a favor. A illa solicitou logo a súa integración de novo na República Francesa, pero Francia negouse. Adoptouse unha constitución para Anjouan nun referendo o 25 de febreiro de 1998.

En 1999, Anjouan tivo conflitos internos e o 1 de agosto dese ano, o ancián de 80 anos, Foundi Abdallah Ibrahim, renunciou, transferindo o poder a un coordinador nacional, Said Abeid. O goberno foi derrocado nun golpe por oficiais do exército e a mariña o 9 de agosto de 2001. Mohamed Bacar pronto ascendeu á dirección da xunta que se fixo cargo e para o final do mes era o Líder do país. Malia dous intentos de golpe nos seguintes tres meses, incluído un por parte de Abeid, o goberno de Bacar permaneceu no poder e aparentemente estaba máis disposto a negociar coas Comores.

Logo da creación da Unión, as illas se reunificaron coas Comores en 2002 e unha nova constitución da Unión das Comores ordenou a elección dun Presidente de Anjouan xunto cos presidentes das outras dúas illas autónomas e un Presidente da Unión. Bacar foi elixido por un período de 5 anos como presidente da illa de Anjouan. O seu mandato expiró o 14 de abril de 2007 e o presidente da asemblea, Houmadi Caambi, converteuse en presidente interino desde o 15 de abril ata que foi derrocado por forzas leais a Bacar o 10 de maio.

Celebráronse conversacións de paz entre o goberno e o réxime local en Anjouan e acordouse celebrar eleccións libres nas que Mohamed Bacar presentaríase. Aínda que o goberno da Unión demorou as eleccións, citando presuntas irregularidades e intimidación, Bacar imprimiu papeletas unilateralmente e celebrou eleccións ilegais en xuño. O resultado, debido á fraude electoral, foi unha vitoria abafadora do 90 por cento.^[3] En xullo de 2007, declarou unha vez máis que a illa de Anjouan era independente das Comores.

2008 invasión de Anjouan[editar | editar a fonte]

Mapa da invasión de Anjouan en 2008 polas tropas das tropas das Comores e a Unión Africana

En febreiro de 2008, as Comores rexeitaron as sancións estendidas de Unión Africana contra Anjouan e, no seu lugar, optaron por unha solución militar. A principios de marzo, as forzas armadas das Comores e ao redor de 400 reforzos internacionais da Unión Africana reuníronse na illa de Mohéli. As hostilidades comezaron o 11 de marzo, cando as forzas comorianas iniciaron unha incursión armada na illa, pero a diplomacia continuou cunha intervención do presidente surafricano Thabo Mbeki que intentou atrasar a invasión planeada para o desgusto do goberno das Comores.^[4] Houbo novas incursións entre o 14 de marzo e o 16 de marzo e enfrontamentos entre as forzas locais leais a Mohamed Bacar e, presumiblemente, os da forza de invasión da Unión Africana que logo se retiraron de regreso a Mohéli.

O 19 de marzo, un helicóptero militar francés nunha misión clandestina desde Mayotte, administrada por Francia, estrelouse no mar preto da cidade de Sima en Anjouan. Os críticos da acción alegan que o helicóptero estivo involucrado nun intento de levar a Bacar ao exilio francés, e que Bacar puido aguantar tanto tempo só porque estaba protexido polos franceses.^[5]

A operación principal e, en última instancia, a invasión de Anjouan comezou a noite do 24 de marzo, cando cinco barcos que transportaban aproximadamente 1.500 soldados deixaran Mohéli no seu camiño a Anjouan. Nas primeiras horas do 25 de marzo, realizouse un desembarco anfibio por tropas das Comores co apoio de continxentes da Unión Africana. As forzas combinadas avanzaron rapidamente na cidade de Ouani para asegurar o aeródromo. Despois de que se asegurou o aeroporto, a forza invasora aparentemente dividiuse, parte da cal dirixiuse cara ao suroeste para atacar aos leais a Anjouanais na capital, Matsumudu, e o resto dirixiuse cara ao sueste capturando o porto de Bambao M'Sanga e a segunda cidade de Domoni sen resistencia.

Mohamed Bacar logrou escapar a Mayotte o 26 de marzo para buscar asilo político. Posteriormente foi detido alí pola administración francesa e levado á illa de Reunión, onde foi acusado de ingresar ilegalmente ao territorio francés e de posuír armas. O 15 de maio, Francia rexeitou a solicitude de asilo de Bacar, pero a oficina francesa de refuxiados ditaminou que o líder derrocado non podía ser extraditado ás Comores debido ao risco de persecución. O Secretario de Estado de Francia para o exterior, Yves Jégo, dixo que Francia apoiaría os esforzos do goberno das Comores. "Seguiremos actuando en consulta coas Comores para que se poida aplicar a lei e Col Bacar pod ser xulgado".^[6]