Andrónico III Paleólogo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAndrónico III Paleólogo

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento25 de marzo de 1297 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Constantinopla Editar o valor em Wikidata
Morte15 de xuño de 1341 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata (44 anos)
Constantinopla Editar o valor em Wikidata
Emperador bizantino
24 de maio de 1328 – 15 de xuño de 1341
← Andrónico II PaleólogoXoán V Paleólogo → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeImperio Bizantino Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaDinastía Paleólogo Editar o valor em Wikidata
CónxuxeIrene de Brunswick (pt) Traducir (1318 (Gregoriano)–)
Ana de Saboia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
FillosXoán V Paleólogo
 () Ana de Saboia (pt) Traducir
Irene Paleóloga de Trebisonda
 ()
Maria-Irene Palaiologina (en) Traducir
 () Ana de Saboia (pt) Traducir
Miguel Paleólogo (pt) Traducir
 () Ana de Saboia (pt) Traducir
Maria Palaiologos (en) Traducir
 () Ana de Saboia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisMiguel IX Paleólogo Editar o valor em Wikidata  e Rita da Armênia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsTeodora Paleóloga (pt) Traducir, Anna Palaiologina (en) Traducir e Manuel Paleólogo Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Palaiologos-15

Andrónico III Paleólogo, nado contra o 1296 e finado o 15 de xuño de 1341, foi un emperador bizantino e fillo de Miguel (IX) e da princesa Rita de Armenia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Durante a súa mocidade, o seu comportamento foi tan violento que, trala morte do seu pai Miguel en 1320, o seu avó Andrónico II decidiu desposuílo do seu dereito ao trono. Andrónico rebelouse, pois contaba cun poderoso grupo de apoios, e iniciouse unha guerra civil cuxa primeira fase acabou coa súa coroación e aceptación como co-emperador do seu avó en 1325. As disputas reiniciáronse e, a pesar do apoio dos búlgaros, o vello emperador viuse obrigado a abdicar en 1328.

O seu primeiro ministro durante esta época foi Xoán Cantacuzeno, que logo reinaría como Xoán VI. Durante o seu reinado, Andrónico III estivo case constantemente en guerra, sobre todo cos turcos otománs, que expandiron o seu territorio, conquistando case toda Asia Menor antes da chegada ao poder de Andrónico. No seu reinado, Nicea caeu en mans do emir otomán Orhan I en 1331, e Nicomedia en 1337. Tras estas perdas, só Filadelfia e algúns portos seguiron estando baixo control bizantino. Andrónico anexionou gran parte de Tesalia e de Epiro, pero se perderían poucos anos logo da súa morte, durante un novo período de guerra civil, arrebatados polo crecente poder de Serbia baixo Stefan Dusan. Tamén reorganizou a armada e recuperou Lesbos, Focea e Quíos que estaban en mans dos xenoveses. Morreu en 1341, e foi sucedido polo seu fillo Xoán V Paleólogo.

Imperio Bizantino

Segue a:
Andrónico II Paleólogo
Andrónico III Paleólogo
Precede a:
Xoán V Paleólogo
Dinastía Paleólogo