André Marie Ampère

André Marie Ampère
	; André Marie Ampère
Nome orixinal	(fr) André-Marie Ampère
Biografía
Nacemento	20 de xaneiro de 1775; Lión, Francia
Morte	10 de xuño de 1836; Marsella Francia
Lugar de sepultura	Cemiterio de Montmartre, 30
Datos persoais
País de nacionalidade	francesa
Educación	École polytechnique
Coñecido por	lei de Ampère
Actividade
Campo de traballo	Matemático, físico e químico
Lugar de traballo	Lión ; París
Ocupación	físico , filósofo , químico , enxeñeiro , matemático , inventor
Empregador	Collège de France (pt) , catedrático (1824–1836) ; Escola Politécnica (pt) (1804–1828)
Membro de	Real Academia das Ciencias de Suecia (1828–); Academia Prusiana das Ciencias (membro correspondente) (1827–); Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1827–); Academia das Ciencias de San Petersburgo (1827–); Academie Royale De Belgique (pt) (1825–); Sociedade Real de Edimburgo (pt) (foreign member (en) ) (1822–); Academia francesa das ciencias (1814–); Belles-Lettres et Arts Académie des Sciences (pt) (1802–1836); Swiss Society of Nature Scrutineers (en) ; Academia Nacional das Ciências (Itália) (pt) ; Sociedade Filomática de Paris (pt) ; Academia de Ciencias de Rusia
Alumnos	Jean-Baptiste-Firmin Demonferrand (pt)
Lingua	Grego antigo, lingua latina e lingua francesa
Orde relixiosa	Orde Franciscana
Obra
	Obras destacables Lei de Ampère ;
Doutorando	Jean-Daniel Colladon (pt)
Arquivos en	Bibliotecas do Instituto de Tecnologia de Massachusetts (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Julie Carron (en)
Fillos	Jean-Jacques Ampère
Nai	Jeanne Antoinette de Sarcey
	Premios (8 de marzo de 1827) Membro estranxeiro da Royal Society; (20 de outubro de 1814) Cabaleiro da Lexión de Honra; os 72 nomes na Torre Eiffel (pt) ;
	Sinatura

André Marie Ampère, nado en Lión en 1775 e finado en Marsella en 1836, foi un físico francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Autor xa dende moi novo de traballos matemáticos, tamén se interesou polos grandes problemas da física e da química do seu tempo. En 1814 desenvolveu a hipótese (xa formulada independentemente por Avogadro) segundo a cal tódolos gases a igualdade de volume, presión e temperatura conteñen o mesmo número de moléculas. Tamén estudou as accións mutuas das correntes e os imáns, e puxo as bases da electrodinámica. En 1821 emitiu a hipótese de que as moléculas dun corpo se comportan coma correntes particulares que a imantación pode dirixir. Inventou o galvanómetro, o primeiro telégrafo eléctrico, e, xunto con Arago, o electroimán.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]