Anacardio

Anacardio cru
Valor nutricional por 100 g
Enerxía	553 kcal (2 310 kJ)
Carbohidratos	30.19 g
Amidón	23.49 g
Azucres lactosa	5.91 g 0.00 g
Fibra alimentaria	3.3 g
Graxas	43.85 g
Saturadas	7.783 g
Monoinsaturadas	23.797 g
Poliinsaturadas	7.845 g
Proteínas	18.22 g
Vitaminas	Cantidade %DV†
Vitamina A	0 IU
Tiamina (B1)	37% 0.423 mg
Riboflavina (B2)	5% 0.058 mg
Niacina (B3)	7% 1.062 mg
Ácido pantoteico (B5)	17% 0.86 mg
Vitamina B6	32% 0.417 mg
Ácido fólico (B9)	6% 25 μg
Vitamina B12	0% 0 μg
Vitamina C	1% 0.5 mg
Vitamina D	0% 0 μg
Vitamina E	6% 0.90 mg
Vitamina K	32% 34.1 μg
Minerais	Cantidade %DV†
Calcio	4% 37 mg
Cobre	110% 2.2 mg
Ferro	51% 6.68 mg
Magnesio	82% 292 mg
Manganeso	79% 1.66 mg
Fósforo	85% 593 mg
Potasio	14% 660 mg
Selenio	28% 19.9 μg
Sodio	1% 12 mg
Cinc	61% 5.78 mg
Outros constituíntes	Cantidade
Auga	5.20 g
	Ligazón á base de datos USDA
	Units; μg = microgramos • mg = miligramos; IU = Unidades internacionais;
	†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. ; Fonte: Base de datos USDA Nutrient

Anacardio

Clasificación científica

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Magnoliopsida
Orde:	Sapindales
Familia:	Anacardiaceae
Xénero:	Anacardium
Especie:	A. occidentale

Nome binomial

Anacardium occidentale
L. 1753

O anacardio^[1] (Anacardium occidentale) é unha árbore tropical da familia Anacardiaceae. Nativa do norte e nordés do Brasil, cultívase agora en moitas zonas de clima tropical, polo seu froito, tamén chamado anacardio.

A árbore mide entre 5 e 10 metros de altura, chegando os exemplares máis altos a 20 metros, coa súa copa ben poboada. O seu froito ten forma de ril, e seco ou torrado son as formas máis habituais do seu consumo. Xunto as súas flores, ben pequenas, fórmase un pedúnculo maior e máis brando que o froito, tamén comestible, de cor laranxa ou vermella.

Os portugueses levaron a árbore ás súas colonias de Asia e África, pero foi na India onde mellor se adaptou a árbore. Hoxe a India, Mozambique e o Brasil son os maiores exportadores do anacardio. Do anacardio tamén se procesa un licor; o de Goa, chamado fenny é o máis coñecido. En portugués a árbore coñécese co nome de cajueiro, e o froito como castanha de cajú.