An Alfaya

Engadir ligazóns
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAn Alfaya

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento2 de marzo de 1964 Editar o valor em Wikidata (60 anos)
Vigo, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Complutense de Madrid Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoLiteratura infantil e xuvenil Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Galicia Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescritora Editar o valor em Wikidata
Pseudónimo literarioAn Alfaya Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá e lingua galega Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Bitraga: 2807 AELG: 489

María de los Ángeles Alfaya Bernárdez, coñecida como An Alfaya, nada en Vigo o 2 de marzo de 1964, é unha escritora galega.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Realizou estudos de Maxisterio na Escola de Formación do Profesorado de Vigo e Criminoloxía na Universidade Complutense de Madrid. Ligada ao teatro, participou na fundación do Teatro Avento de Vigo.[1]

Traballou un tempo como actriz de dobraxe en galego na serie "Os Picapedra", onde poñía voz ao personaxe de Betty.[2]

Obra[editar | editar a fonte]

Narrativa[editar | editar a fonte]

Infantil-xuvenil[editar | editar a fonte]

  • O maquinista Antón (1993, Bruño).
  • O caderno azul (1996, Xerais).
  • ¡Sireno, Sireno! (1997, Xerais).
  • Bua, bua, requetebuá (1999).
  • A recortada (1999, Xerais).
  • O baúl de Wensel (2000, Galaxia).
  • Folerpas (2000, S.M.).
  • Down (2001, Edebé). Traducido ao castelán[5] e ao catalán en 2001.[6]
  • A estrela volarina da torre colarina (2001, Ir Indo).
  • Buguina namorada (2003).
  • O cero escuro (2003, Tambre).
  • A encontadora (2003, Xerais).
  • Unha xanela para Cecilia (2005, Edelvives). Traducido ao castelán en 2005.[7]
  • A sombra descalza (2006, Xerais). Traducido ao castelán como La sombra descalza, publicado en 2006 por Bruño[8] e ao inglés.[9]
  • Zoa e Azor (2006, Tambre). Traducido ao castelán como Zoa y Azor, publicado en 2006 por Edelvives.[10]
  • Illa Soidade (2007, Xerais). Traducido ao inglés en 2022. [11]
  • A lenda da lúa de Montealto (2007, Sotelo Blanco).
  • Os seres con raíces na cara (2007, Galaxia).
  • Vacas na cidade? (2007, Galaxia).
  • A ánfora exipcia (2009, Tambre).
  • O aroma do liquidámbar (2012, Xerais).
  • O recendo das clementinas (2013, Tambre).
  • O fío vermello (2014, Xerais).
  • A cea das enaguas (2016, Tambre).
  • Soleando (2019). Galaxia, Col. Árbore. 88 páxs. ISBN 978-84-9151-388-9.
  • O grupo (2019). Xerais, Col. Fóra de Xogo. 120 páxs. ISBN 978-84-9121-541-7.[12] ePub: ISBN 978-84-9121-574-5.
  • O corazón das casas (2024). Vigo: Galaxia. Ilustracións de Mario G. Alfaya. 190 páxs. ISBN 978-84-1176-189-5.

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

  • E dixo o corvo... (1997, Xunta de Galicia).
  • Minirelatos (1999, Libraría Cartabón).
  • Historias para calquera lugar (2001, Xerais).
  • Postais do Camiño (2004, Galaxia).
  • Contos de chistes, portas e sorrisos (2004, Xunta de Galicia).
  • O son das buguinas (2007, Xerais).
  • Educación e Paz III. Literatura galega pola Paz (2008, Xerais).
  • Quéroche contar un conto (2010, Xerais).

Premios[editar | editar a fonte]

  • Accésit no Premio de Teatro Infantil Xeración Nós no 1989, por Bua, bua, requetebuá.
  • Premio de Teatro Infantil Xeración Nós no 1991, por O maquinista Antón.
  • Premio Merlín no 1997, por ¡Sireno, Sireno!.
  • Finalista do Premio de Novelas por Entregas La Voz de Galicia no 2003, por Matei un home.
  • Premio de novela curta Xulián Magariños no 2004, por Matei un home.
  • Premio Lazarillo de Literatura Xuvenil no 2005, por A sombra descalza.
  • Finalista do Premio Ala Delta no 2006, por Zoa e Azor.
  • Premio Xosé Neira Vilas no 2006, por A sombra descalza.
  • Premio Fundación Caixa Galicia de literatura xuvenil no 2007, por Illa Soidade.
  • Premio Merlín de Literatura xuvenil, 2007 (Edicións Xerais de Galicia), por Illa Soidade.[13]
  • Premio White Ravens no 2007, por A sombra descalza.
  • Lista de Honra do IBBY no 2008, por A sombra descalza.
  • Premio Frei Martín Sarmiento, por Zoa e Azor.
  • Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey no 2008, por Areaquente.
  • Premio Arcebispo Xoán de San Clemente no 2010, por Areaquente.
  • Premio de novela por entregas de La Voz de Galicia no 2010, por Vía secundaria.
  • Premio Frei Martín Sarmiento ao mellor libro de 3º e 4º de ESO en 2017, por A cea das enaguas.
  • Premio de novela curta Xosé Neira Vilas 2017, por O home de negro[14][15]
  • XII Premio Raíña Lupa de Literatura Infantil e Xuvenil 2018, por O grupo.[16]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "An Alfaya". aelg.gal. novembro 2015. Consultado o 21-2-2020. 
  2. ↑ Villar Villaverde, Manuel (8-2-2010). "An Alfaya: “Coa lingua galega avanzamos como tartarugas constantes”". galiciahoxe.com. Arquivado dende o orixinal o 21-02-2020. Consultado o 21-2-2020. 
  3. ↑ Nicolás, Ramón (2-10-2015). "Unha ollada á condición humana". lavozdegalicia.es (en castelán). Consultado o 21-2-2020. 
  4. ↑ Rodríguez Barcia, Moisés. "Muros de aire". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2023-05-12. 
  5. ↑ "Down". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-10-22. 
  6. ↑ "Down". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-10-22. 
  7. ↑ "Una ventana para Cecilia". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-10-22. 
  8. ↑ "La sombra descalza". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-10-22. 
  9. ↑ Dunne, Jonathan. "Barefoot Shadow". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2023-05-12. 
  10. ↑ "Zoa y Azor". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2023-05-12. 
  11. ↑ Dunne, Jonathan. "Solitude Island". bibliotraducion.uvigo.es. Consultado o 2023-05-12. 
  12. ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-09-04. 
  13. ↑ "Rexina Vega, Carlos López Gómez e An Alfaya gañan os Premios Xerais". laopinioncoruna.es. 10-6-2007. Consultado o 21-2-2020. 
  14. ↑ "AN ALFAYA SE HACE CON EL PREMIO XOSÉ NEIRA VILAS DE NOVELA CORTA CON LA OBRA O HOME DE NEGRO". cultura.gal. 2-10-2017. Consultado o 21-2-2020. 
  15. ↑ Bao, Pepe (30-10-2017). "An Alfaya consigue el premio Xosé Neira Vilas de novela corta". elcorreogallego.es. Consultado o 21-2-2020. 
  16. ↑ "La escritora viguesa An Alfaya gana el XII Premio Raiña Lupa de la Diputación de A Coruña". galiciapress.es (en castelán). 24-10-2018. Consultado o 21-2-2020. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=An_Alfaya&oldid=6672964»