Alejandrino Fernández Barreiro

Engadir ligazóns
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAlejandrino Fernández Barreiro
Biografía
Nacemento1 de xuño de 1943 Editar o valor em Wikidata
Leiro, España Editar o valor em Wikidata
Morte14 de outubro de 2014 Editar o valor em Wikidata (71 anos)
A Coruña, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónavogado , político Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Granada Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Dialnet: 188412

Alejandrino Fernández Barreiro, nado en Leiro o 1 de xuño de 1943 e finado na Coruña o 14 de outubro de 2014,[1][2] foi un avogado e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciouse en Dereito na USC (1966) e doutorouse na Universidade de Navarra (1968)[1] cunha tese sobre La previa información del adversario en el proceso privado romano, dirixida por Álvaro D'Ors.[3] Seguiu formándose na Sorbona de París canda a Jean Gaudemet. Despois traballou en Roma xunto a Giovanni Pugliese.

Foi profesor na Universidade de Santiago de Compostela, na UNED e na Universidade de Granada. En 1974 obtivo a Cátedra de Dereito romano da USC. En 1989, trala creación da Universidade da Coruña, pasou a ser catedrático de dereito romano e secretario xeral da mesma,[4] e entre 1991 e 1999 foi Decano da Facultade de Dereito. Entre 2005 e 2013 dirixiu o departamento de Dereito público.

Política[editar | editar a fonte]

Membro do Partido Demócrata Popular, partido integrado en UCD. Foi responsable do departamento de educación durante a Xunta Preautonómica co goberno de Antonio Rosón, e nomeou Ricardo Carballo Calero como presidente da comisión encargada de establecer unhas normas lingüísticas para o uso administrativo. Posteriormente, foi conselleiro de Educación e Cultura[2] no primeiro goberno da Xunta de Galicia, o de Xosé Quiroga Suárez. Deputado no Parlamento de Galicia (1985-1989), e conselleiro de Cultura e Benestar (1986-1987) con Xerardo Fernández Albor,[1] durante o seu mandato púxose en marcha o Centro de Coordinación Bibliotecaria de Galicia. En febreiro de 1988 pasou do Grupo Popular ao de Coalición Galega.


Predecesor:
Víctor Manuel Vázquez Portomeñe 		 
Conselleiro de Cultura e Benestar Social 
1986 - 1987 		Sucesor:
Alfredo Conde

Obra[editar | editar a fonte]

  • Los estudios de Derecho romano en Francia después del Código de Napoleón (1970). Roma-Madrid. ASIN B0014P414G
  • Historia del Derecho romano y su recepción europea (2017).(canda a Javier Paricio). Madrid: Marcial Pons. Col. Manuales universitarios. 11ª ed. ISBN 9788491233206
  • Fundamentos de Derecho privado romano (2016). (canda a Javier Paricio). Madrid: Marcial Pons. 9ª ed. ISBN 9788491230816

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Estaba casado coa tamén avogada e política Lutgarda García Boente.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 "El exconselleiro Alejandrino Fernández Barreiro falleció en A Coruña". lavozdegalicia.es. 20-10-2014. Consultado o 08-04-2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 García Camiñas, Julio (22-10-2014). "A la muerte de Alejandrino Fernández Barreiro". lavozdegalicia.es. Consultado o 08-04-2018. 
  3. ↑ Rodríguez Ennes, Luis. "Alejandrino Fernández Barreiro: adiós a un gran universitario". scielo.com. Consultado o 08-04-2018. 
  4. ↑ Castro, Alfonso (19-10-2014). "Alejandrino Fernández Barreiro, romanista". elpais.com. Consultado o 08-04-2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alejandrino_Fernández_Barreiro&oldid=5563118»