Age of Empires II: The Age of Kings

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Age of Empires II
Desenvolvedor(es)Ensemble Studios
Distribuidora(s)Microsoft (Win, Mac)
Konami (PS2)
Deseñador(es)Bruce Shelley[1]
Artista(s)Brad Crow
Scott Winsett
Compositor(es)Stephen Rippy
MotorGenie Engine
Lanzamento1999
XéneroEstratexia en tempo real
Modos de xogoUn xogador e multixogador
Clasificación USK
Plataforma(s)Microsoft Windows, Mac OS, PlayStation 2
SerieAge of Empires
Na rede
Páxina oficial
IMDB: tt0413662 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Para a serie de videoxogos, vexa Age of Empires.

Age of Empires II: The Age of Kings (usualmente abreviado AOE2 ou AOK) é un videoxogo de estratexia en tempo real para computadores persoais desenvolvido por Ensemble Studios e máis tarde por Skybox Labs (o seu remasterizador), e distribuído por Microsoft Games para os sistemas operativos Windows e Mac OS, e Konami para PlayStation 2.[2][3] Foi lanzado a mediados de 1999 e é o segundo título que compón a serie Age of Empires.[4]

O xogo está ambientado na Idade Media, xusto trala caída do Imperio romano e a toma de Roma polos Visigodos. O xogador pode optar entre 13 civilizacións que existiron naquel período histórico, e debe encamiñalas para formar un vasto imperio e vencer aos seus inimigos. O xogo ofrece a posibilidade de xogar contra o ordenador ou contra outras persoas en liña, cun máximo de 8 xogadores por partida.[5]

Age of Empires II foi desenvolvido pola subsidiaria de Microsoft Ensemble Studios baixo a dirección de Bruce Shelley, deseñador de Age of Empires e colaborador no deseño do xogo de estratexia Civilization. O seu motor gráfico é coñecido como Genie Engine, o cal é utilizado tamén no título Star Wars: Galactic Battlegrounds.[6]

Tralo seu éxito comercial, tivo unha secuela directa de expansión coñecida como Age of Empires II: The Conquerors, onde se engaden melloras ao xogo, incluíndo 5 civilizacións máis, 4 novas campañas, novos mapas e un aumento de poboación.[7] Unha segunda secuela directa de expansión coñecida como Age of Empires II: The Forgotten foi lanzada o 7 de novembro de 2013 a cal agregan melloras ao xogo, incluíndo 5 civilizacións máis, 7 novas campañas, novos mapas e un novo aumento de poboación. O 9 de abril do 2013 lanzouse unha remasterización do xogo que chamada Age of Empires II: HD Edition. Tivo tamén unha variedade de versións «alternas», que apareceron nas consolas Nintendo DS e PlayStation 2, así como adaptacións nalgúns teléfonos celulares. O 5 de novembro do 2015 lanzouse unha terceira expansión denominada Age of Empires II: The African Kingdoms, na que o xogo expándese ao continente africano, agregando catro novas civilizacións, novas campañas, unidades, tecnoloxías etc.[8] O 19 de decembro do 2016 lanzouse unha cuarta nova expansión ambientada no Sueste Asiático, titulada Age of Empires II: Rise of the Rajas, que introduciu catro novas civilizacións, campañas, mapas, unidades, melloras na IA etc.

Antecedentes[editar | editar a fonte]

Consola PlayStation 2, plataforma para a que se deseñou tamén Age of Empires II.

Desenvolvemento[editar | editar a fonte]

Dous anos despois do lanzamento de Age of Empires, Ensemble Studios emprendeu o desenvolvemento da súa secuela. O desenvolvemento do xogo estivo baixo a dirección de Bruce Shelley, deseñador de Age of Empires e colaborador no deseño de Civilization e Railroad Tycoon.[9][10] Traballou cun grupo de deseñadores e programadores; os principais foron Greg Street (biólogo mariño), Angelo Laudon e Ian Fischer (Armada dos Estados Unidos), os cales axudáronlle despois a desenvolver tamén o Age of Mythology.[9][11]

No xogo introducíronse melloras en comparación co orixinal de Age of Empires. En Age of Empires II incluírose un gran número de tecnoloxías e formacións de combate: protexer, mover, atacar, formación de tropas, patrullar determinados lugares e gornición de edificios. Tamén se agregaron novas condicións de vitoria no xogo tales como gorecer todas as reliquias no mapa, e novos tipos de partida, como a rexicida.[12]

Neste título utilizouse o mesmo motor gráfico de Age of Empires. O motor foi desenvolvido por Ensemble Studios e coñéceselle co nome Genie Engine. Este motor é utilizado para a creación de xogos de estratexia en tempo real.[13] Star Wars: Galactic Battlegrounds foi un dos títulos que aproveitou o mesmo motor de Age of Empires II, incluso a interface gráfica é moi parecida, coa diferenza de que o outro xogo está ambientado nun contorno futurista espacial.[14][15]

Publicación[editar | editar a fonte]

A versión para PC de Age of Empires II foi publicada o 17 de setembro do 1999 nos Estados Unidos, o 30 de setembro do 1999 en Europa e o 16 de novembro do 2006 en Australia.[16][17] A versión desenvolvida para consola PlayStation 2 foi posta á venda o 2 de novembro do 2001 nos Estados Unidos e o 14 de febreiro do 2002 no Xapón. Pola súa parte, a versión para a consola portátil Nintendo DS foi estreada o 14 de febreiro do 2006 nos Estados Unidos,[18] o 29 de setembro de 2006 en Europa e o 16 de novembro de 2006 en Australia.

Modos de xogo[editar | editar a fonte]

O xogador toma o control dunha aldea ou cidade pertencente a unha determinada civilización e a guía a través de 4 idades: Alta Idade Media, Idade Feudal, Idade dos Castelos e Idade Imperial. Cada idade brinda melloras á civilización, xa que fai que diversas unidades, edificios e tecnoloxías estean dispoñibles para o seu uso. Para avanzar dunha idade á seguinte é necesario construír algúns edificios e pagar recursos económicos. Na idade Imperial, que é unha reminiscencia dos primeiros anos do Renacemento, toda a árbore de tecnoloxías está dispoñible para a civilización. .[17][19][20]

Xoana de Arco no asedio a Orleans, un dos acontecementos representados no videoxogo.

Con respecto ao seu predecesor, Age of Empires II: The Age of Kings inclúe algunhas innovacións. Ademais das novas civilizacións, unidades, tecnoloxías e edificios, destacan algunhas opcións para o control dos exércitos, como as formacións, que permiten manobralos de maneira máis ordenada. Outra novidade foron certas características de combate, coas cales pódese ordenar a unha unidade ou grupo militar patrullar unha área, protexer a outra unidade ou edificio ou seguir a outra unidade. Ademais disto están as posicións de combate, para decidir a forma que responde unha unidade ante certa situación. Así, pode establecerse que unha unidade ataca sempre ao inimigo ou que o faga sen moverse da súa posición, incluso non atacar baixo ningunha circunstancia.

Frederico I Barbarroxa, Emperador do Sacro Imperio Romano Xermánico tamén protagoniza unha campaña.

Un xogador[editar | editar a fonte]

É posible que un só xogador loite contra o ordenador, xa sexa nunha partida estándar ou nunha campaña. O xogo conta con 5 campañas que reflicten un acontecemento na historia, como Xoana de Arco liderando aos francos durante a Guerra dos cen anos ou Xenxis Kan como invasor de Eurasia.[21]

Ademais das campañas provistas polo xogo, tamén é posible xogar escenarios ou campañas personalizados, creados co editor de escenarios provisto polo xogo, as cales soléense obter en diversas páxinas web.

Existe tamén o modo de partida estándar ou mapa aleatorio, que enfronta a un xogador en contra dun determinado número de xogadores de ordenador polo control do mapa. O obxectivo habitual neste tipo de xogos é derrotar aos inimigos e obrigalos a renderse, para o que se debe matar a todas as unidades inimigas e destruír todos os seus edificios, aínda que tamén hai outras condicións de vitoria, como a construción e posterior protección dunha Marabilla, ou guarecer todas as reliquias do mapa. Se un xogador conserva a súa marabilla durante un período determinado ou mantén reunidas todas as reliquias tamén durante un tempo, gañará a partida. Adicionalmente existe un tipo de xogo chamado "combate total" no que o xogador comeza con moitos recursos para poder crear grandes exércitos.[22][23] Fóra dos recursos adicionais, as condicións de vitoria son as mesmas neste tipo de partidas. Outro tipo de partida é a rexicida, onde cada xogador comeza cun rei, e o obxectivo é matar ao rei do inimigo, así como evitar que o rei propio sexa eliminado.

Ademais das condicións de vitoria, o xogador pode establecer e elixir outros factores como o tamaño e tipo de mapa, o número de xogadores, a velocidade da partida, permitir ou non cambios de equipo, o límite de poboación, entre outros. Unha opción que ten é gravar a partida para podela ver posteriormente. Durante a partida, tamén ten a opción de gardala para continuala despois.

Multixogador[editar | editar a fonte]

Existen catro maneiras de xogar no modo multixogador. A primeira é a conexión en serie, a cal é unha configuración de conexión en que as terminais dos dispositivos conéctanse de forma secuencial; a segunda é TCP/IP na rede de área local, cuxa extensión está limitada fisicamente a un edificio ou a un contorno de ata 100 metros aproximadamente; tamén pódese xogar por TCP/IP por Internet, na cal un xogador de calquera lugar do mundo crea a partida e os demais xogadores únense a ela de calquera outra parte a través da enderezo IP do xogador que creou a partida. Por último, existe a opción de conectarse a través dun módem, marcando o número de teléfono do creador e viceversa, para conectarse o creador e os que se unen. Para xogar en liña necesitase un módem de 56,6 Kbps, como mínimo, ou unha conexión de banda ancha para mellor desempeño.[17][22] Para xogar en modo multixogador todos os xogadores deben inserir un cd do xogo na unidade cd rom do seu ordenador.

Anteriormente, Microsoft Zone foi unha páxina de web popular para as partidas de TCP/IP por Internet, pero este servizo foi retirado o 19 de xuño do 2006. Dende entón, hai outras páxinas (como GameSpy), que abdicáronse ao soporte multixogador de Age of Empires II.[24]

Actualmente pódese xogar en liña a través de Steam co remaster Age of Empires II: HD Edition.

As partidas multixogador tamén poden ser gardadas, aínda que para restauralas é precisa a presenza de todos os xogadores orixinais involucrados nela.[17]

Campañas[editar | editar a fonte]

As campañas consisten nunha serie de escenarios de dificultade crecente, que representan os principais acontecementos na vida dun famoso personaxe histórico ou unha batalla transcendental. O obxectivo é cumprir cos obxectivos dos escenarios que se van presentando durante a campaña. As campañas, polo xeral, comezan cunha cantidade fixa de recursos existentes, edificios e unidades xa creadas, evitando así o laborioso proceso de construción dunha nación do nada. No xogo inclúense as seguintes campañas:[23][25]

Civilizacións[editar | editar a fonte]

En Age of Empires II: The Age of Kings, o xogador pode elixir entre 13 civilizacións. Cada unha ten un perfil diferente, con fortalezas e debilidades propias baseadas no modelo real das civilizacións. Cada civilización ten tamén unha unidade única e guerreiros con nomes máis ou menos historicamente precisos. As civilizacións, ordenadas segundo os seus estilos arquitectónicos, son as seguintes:[22][26]

Grupo Europa Occidental Europa Central Medio Oriente Extremo Oriente
Civilizacións.

As civilizacións tamén poden ser clasificadas polo seu carácter militar e civil, cabe destacar que cada civilización é única no seu estilo de xogo e posúen unha árbore tecnolóxica diferente entre si. Na expansión Age of Empires II: The Conquerors a cada unha destas civilizacións engadíuselles unha tecnoloxía única as cales son as seguintes:

Civilización Especialidades Unidades únicas Bonificacións militares Bonificacións civís
Bizantinos. Defensa. Catafracta. Os piqueiros, guerrilleiros e camelos custan un 25% menos. As catafractas teñen bonificación de ataque contra infantaría. Brulotes un +20% de ataque. Os monxes curan un 50% máis rápido. Civilización equilibrada, a medida que avanzas de idade os edificios gañan máis puntos de resistencia. Avanzar á Idade Imperial custa un 33% menos.
Celtas. Infantaría e maquinaria de asedio. Invasor de pastos. A infantaría móvese máis rápido. Unidades do taller de maquinaria de asedio creadas un 20% máis rápido. Armas de asedio disparan un 20% máis rápido. Desenvolvemento completo en tecnoloxías de guerreiros a pé. Leñadores traballan un 15% máis rápido. As ovellas non se converten se están en liña de visión dunha unidade celta.
Chineses. Arqueiros a pé e escorpións. Chu-ko-nu (besteiro). Desenvolvemento tecnolóxico máis económico (a medida que avanzas de idade custan menos). Buques de demolición +50% de puntos de resistencia. Ao inicio do xogo ao xogador dánselle 6 aldeáns en lugar de 3, aínda que empezan con menos alimento e madeira. As granxas producen +45 de alimento.
Francos. Cabalaría. Lanzador de machadas. Os Lanzadores de Machadas teñen unha bonificación de ataque contra edificios. Desenvolvemento de tecnoloxías completo de guerreiros a cabalo e a pé. Xinetes un +2 liña de visión. As tecnoloxías de melloras de granxas gratis. Os castelos custan un 25% menos.
Godos. Infantaría. Huscarle. Bonificación de ataque de huscarles contra edificios e moi boa armadura antiproxectil (moi resistente aos arqueiros e frechas en xeral) case toda a árbore tecnolóxica completa para infantaría, moi boa ofensiva (ao prezo de non posuír murallas). Infantaría máis barata. Os seus cuarteis traballan un 20% máis rápido. Os aldeáns atacan un +5 contra xabarís e levan un +15 de carne. Aumento de 10 máis de poboación, independentemente do límite de poboación imposto (só na idade imperial).
Ingleses. Arqueiros a pé. Arqueiro de tiro longo. Os arqueiros de tiro longo teñen o maior alcance do xogo. As galerías de tiro de arco traballan un 20% máis rápido.[25] Os aldeáns son bos pastores e traballan un 25% máis rápido. Os centros urbanos custan un 50% menos de madeira na idade dos castelos.[25]
Xaponeses. Infantaría. Samurai. Posúen unha árbore tecnolóxica completa para infantaría, arqueiros, e embarcacións. Os Samurais teñen unha bonificación de ataque contra todas as unidades únicas. Os campamentos madeireiros e mineiros custan un 50% menos. Son os mellores pescadores do xogo, a medida que avanzas de idade os barcos pesqueiros son máis eficientes e traballan máis rápido. As galeras teñen un 50% máis de liña de visión.
Mongois. Arqueiros a cabalo. Mangudai. Cabalaría de exploración, cabalaría lixeira e húsar teñen +30 puntos de resistencia. Arqueiros a cabalo disparan un 20% máis rápido. Mangudai ten bonificación de ataque contra armas de asedio. Os aldeáns recollen o alimento de cacería un 50% máis rápido. Dende o comezo da partida o teu cabalo de exploración ten un +2 de liña de visión (exploras o mapa con maior eficacia).
Persas. Cabalaría. Elefante de guerra. Todas as tecnoloxías para a cabalaría e castelos. O Elefante de guerra é forte contra todo (pero moi lento e vulnerable a piqueiros e conversión). Os xinetes teñen un +2 de ataque contra os arqueiros. Ao comezar unha partida, dispoñen de 50 unidades máis de madeira e comida. Os centros urbanos e peiraos teñen o dobre de puntos de resistencia e traballan máis rápido a mediada que avanzas de idade.
Sarracenos. Cabalaría (camelos). Mameluco. Especialistas en camelos. Os mamelucos e camelos teñen bonificación de ataque contra a cabalaría. Os arqueiros a cabalo teñen un +3 de ataque contra edificios. Os arqueiros a pé teñen un +1 de ataque contra edificios. As galeras atacan un 20% máis rápido. Cota do mercado custa só un 5%. Os barcos de transporte teñen dobre resistencia e dobre capacidade de carga.
Teutóns. Infantaría. Cabaleiro da Orde Teutónica. Infantaría e cabalaría pesada de elite. Os matacáns gratis. Os centros urbanos un +2 de ataque e +5 de liña de visión. As granxas custan un 33% menos. As torres poden guarecer a 10 aldeáns ou militares, cando o normal son 5 aldeáns. Os monxes curan unidades 2 veces máis lonxe. Todas as unidades son máis resistentes á conversión.
Turcos. Pólvora. Xanízaro. Todas as unidades de pólvora (Artilleiros Manuais, Xanízaros, Galeóns Artillados, Canóns de asedio) son máis baratos e máis resistentes. As unidades de pólvora son creadas un 20% máis rápido. Cabalaría lixeira e Húsar gratis. Química gratis. Os aldeáns recollen ouro un 15% máis rápido.
Viquingos. Infantaría e barcos. Guerreiro en transo e barco dragón. A medida que avanzas de Idade a infantaría ten máis puntos de resistencia. Os barcos de guerra custan un 20% menos. Os guerreiros en transo rexeneran os seus puntos de impacto. Os peiraos son un 50% máis baratos. As tecnoloxías do centro urbano como a Carretilla e o Carro de man son gratis.

Unidades[editar | editar a fonte]

En Age of Empires II: The Age of Kings, o xogador dispón dun amplo abanico de unidades, tanto terrestres como marítimas, que poden adestrarse e mellorarse en función do nivel de desenvolvemento alcanzado. Non obstante o xogador non pode adestrar unidades de maneira continua, xa que o xogo establece un límite de poboación que nunca pode ser superado.

As unidades clasifícanse en civís e militares principalmente, e pódense adquirir adestrándoas nos seus edificios correspondentes sempre a cambio dunha cantidade de recursos determinada.

Unidades civís[editar | editar a fonte]

As unidades civís non loitan, e limítanse a manter a economía do imperio.

  • Aldeáns: supoñen a base económica do imperio. As súas funcións son a recolección e almacenaxe de recursos naturais: ouro, pedra, madeira e alimento; e a construción e reparación de edificios, e incluso de barcos. Os aldeáns son extremadamente débiles en combate, por iso poden guarecerse en edificios defensivos se a cidade está sufrindo un ataque inimigo.
  • Pesqueiros: encárganse de pescar no mar e almacenar o alimento nos peiraos.
  • Barcos de transporte: ao igual que os pesqueiros non atacan, só son útiles para transportar unidades terrestres a través do mar.
  • Unidades comerciais: son as carretas de mercancías e urcas mercantes marítimas, realizan viaxes de ida e volta entre cidades aliadas creando así rutas comerciais e xerando ouro para o imperio.

Unidades militares[editar | editar a fonte]

As unidades militares encárganse da defensa do imperio e do ataque sobre imperios inimigos.

  • Infantería: unidades a pé que combaten en primeira liña de batalla: piqueiros, espadachíns, milicias, homes de armas, lanceiros, campións...
  • Arqueiros: unidades a pé que lanzan frechas, podendo matar a distancia: arqueiros, besteiros, guerrilleiros...
  • Cabalaría: unidades montadas a cabalo ou camelo que poden desprazarse a gran velocidade: cabalaría de exploración, cabalaría lixeira, xinetes, paladíns...
  • Armas de asedio: máquinas xeralmente fráxiles e pouco eficaces na batalla, pero que son de grande axuda para derribar edificios: arietes, catapultas, escorpións e lanzapedras.
  • Barcos de guerra: que se desprazan pola auga e emprenden batallas navais cos inimigos: galeras, barcos de guerra, brulotes... algúns como os galeóns artillados tamén son eficaces para destruír edificios.
  • Unidades únicas: cada civilización ten unha unidade única especial e moi poderosa que se adestra nos castelos, dependendo da civilización, pode ser de calquera dos tipos de unidades militares antes citadas, os viquingos teñen dúas unidades únicas: os barcos dragón e os guerreiros en transo.
  • Monxes: non poden loitar, pero forman parte do exército porque son capaces de sandar unidades propias ou aliadas que sufriron danos. Os monxes cumpren ademais outras dúas funcións: poden chegar a converter unidades inimigas para que cambien de bando, e tamén poden recoller e guarecer reliquias, as reliquias guarecidas nos mosteiros proporcionan cantidades pequenas pero constantes de ouro.
  • Heroes: son unidades especialmente poderosas que emulan xeralmente a personaxes históricos de gran relevancia, ben concretos ou ben xenéricos. En torno a moitos deles desenvólvense as diferentes campañas do xogo. A súa morte a miúdo implica a perda dunha partida. Todos os heroes aparecen no modo editor, provindo algúns das campañas e sendo outros exclusivos de dito modo. Estes personaxes son: Alexandre Nevski, Arqueiros dos ollos, Arcebispo, Belisario, Carlomagno, Carlos Martel, Condestable Richemont, Duque de Alençon, O Cid, O Príncipe Negro, Emperador nun tonel, Erik o Roxo, Æthelfrith, Friar Tuck, Xenxis Kan, Guy Josseline, Harald Hardrade, Honda de Deus, Hrolf o Capataz, Jean Bureau, Jean de Lorena, Xoana de Arco, Xoana a Doncela, Kitabatake, Kushluk, La Hire, Lobo de caza, Lord de Graville, Mestre do Temple, Mal veciño, Minamoto, Mordred, Ornlu o Lobo, Paladín franco, Reinaldo de Chatillon, Rei Artur, Ricardo Corazón de León, Robin Hood, Roldán, Sabotador, Señor Bertrand, Señor de Metz, Sha, Sheriff de Nottingham, Sigfrido, Sir Gauvain, Sir John Fastolf, Sir Lancelot, Subotai, Tamerlán, Teodorico o Godo, Vlad Drácula e William Wallace.

Outras unidades[editar | editar a fonte]

En Age of Empires II tamén encontramos outro tipo de unidades, xeralmente neutrais ou que pertencen ao mundo natural ou gaia, como animais, árbores etc.

Edificios[editar | editar a fonte]

A madeira dos bosques é moi usada no videoxogo para a construción de casas, centros urbanos, marabillas, granxas etc.

En Age of Empires II constrúense edificios para adestrar unidades, acumular recursos, investigar tecnoloxías etc. A diferenza de Age of Empires, algúns edificios poden agora guarecer aldeáns, unidades militares e maquinaria de guerra.[27]

Os aldeáns son os que se encargan de construír e reparar edificios pagando unhas cantidades específicas de recursos, ademais dos pesqueiros que poden construír trampas para peces.

A medida que aumenta o desenvolvemento do imperio, o xogador pode construír máis edificios para poder adestrar novas unidades, e investigar tecnoloxías que mellorarán o desenvolvemento da civilización.

Os monxes dalgunhas civilizacións poden converter edificios inimigos para facerse co seu control. No xogo non hai ningún límite con respecto ao número de edificacións. Ademais, o xogador pode destruír as súas propias construcións que non lle sexan útiles.

Marabillas[editar | editar a fonte]

A Mesquita Azul en Istambul, unha das marabillas que aparecen no videoxogo.

As marabillas son enormes estruturas que requiren grandes cantidades de recursos e tempo para construílas. Se un xogador constrúe unha marabilla e esta permanece en pé durante un tempo determinado, tanto el como os seus aliados gañan unha partida estándar.

Cada civilización ten a súa propia marabilla, que normalmente é unha obra arquitectónica famosa, en contraposición ao orixinal Age of Empires, onde a marabilla de cada civilización se basea nunha arquitectura xenérica. As marabillas en Age of Empires II son as seguintes:[28]

Civilización Marabilla
Bizantinos. Basílica de Santa Sofía de Constantinopla.
Celtas. Igrexa da Roca de San Patricio.
Chineses. O Templo do Ceo.
Francos. Catedral de Chartres.
Godos. O Mausoleo de Teodorico.
Ingleses. Catedral de aspecto similar á de Aquisgrán.
Xaponeses. Templo budista xaponés Tōdai-ji.
Mongois. A Grande Iurta (onde os líderes reuníanse a discutir).
Persas. Taq-i Kisra.
Sarracenos. Minarete da Gran Mesquita de Samarra.
Teutóns. Abadía de Santa Maria Laach.
Turcos. A Mesquita Azul.
Viquingos. Igrexa de madeira de Borgund.

Aparecen ademais outras marabillas adicionais como a Cúpula da Rocha, a Catedral de Aquisgrán, ou as pirámides de Exipto.

Tecnoloxías[editar | editar a fonte]

O galeón é unha das unidades marítimas incluídas no videoxogo. Nos peiraos constrúense este e outros tipos de barcos.

Age of Empires II: The Age of Kings ten unha árbore de tecnoloxías máis avanzado e variado que o orixinal Age of Empires. Para desenvolver unha determinada tecnoloxía, o xogador debe construír o edificio específico. Cada edificio ofrece unha gama de tecnoloxías que poden ser investigadas a cambio de recursos. A medida que o imperio avance, haberá novas tecnoloxías dispoñibles.[22][29]

As tecnoloxías poden beneficiar ás unidades militares, ás unidades civís e incluso aos edificios facéndoos máis poderosos. As tecnoloxías varían enormemente nos beneficios e os custos.[17][20][22]

O desenvolvemento das tecnoloxías é imprescindible para que o imperio sobreviva e avance no tempo. O desenvolvemento do imperio abre acceso a novas tecnoloxías, cada vez máis poderosas, e por iso, tamén máis caras.

Economía[editar | editar a fonte]

O ouro é unha das materias primas importantes do videoxogo. Utilizase para avanzar de época, crear unidades ou desenvolver tecnoloxías.

En Age of Empires II, os recursos naturais xogan un papel importante no xogo como o seu predecesor. As materias primas son a base para forxar o imperio que desenvolve o xogador. Hai catro materias fundamentais no xogo: ouro, alimentos, pedra e madeira.[19][20]

Recursos[editar | editar a fonte]

O ouro é moi usado no xogo para desenvolver tecnoloxías, adestrar unidades militares e comerciar con outros recursos. Tamén é utilizado para a construción das marabillas, e obtense mediante a explotación mineira, guarecendo reliquias ou creando rutas comerciais.

Outra materia prima importante no xogo é a madeira. Con ela constrúense todos os edificios e empregase para adestrar a algunhas unidades militares, barcos e armas de asedio. A madeira extraese da talla de árbores.

A terceira materia importante no xogo é a comida, que se emprega para adestrar aldeáns, unidades militares e para desenvolver certas tecnoloxías. O alimento obtense coa agricultura, collendo bagas, o pastoreo, a caza e a pesca.

E por último está a pedra, coa cal o xogador pode construír poderosos castelos, torres defensivas, murallas e marabillas. A pedra obtense das canteiras.

Comercio[editar | editar a fonte]

Unha maneira de obter ouro é creando rutas comerciais con carretas de mercancías ou urcas mercantes, enviándoas a mercados ou peiraos aliados, ou incluso inimigos. A xeración de ouro será maior canto máis longa sexa a ruta comercial.

No mercado, pódense intercambiar ou comprar recursos por ouro.

Reliquias[editar | editar a fonte]

As reliquias son pezas especiais que están dispersas polo mapa, e só poden ser recollidas polos monxes. Unha vez guarecida dentro dun mosteiro, a reliquia xera pequenas pero constantes cantidades de ouro para a civilización que a posúa.

Cantas máis reliquias controle un xogador, máis ouro obterá delas.

Se un mosteiro é destruído, o xogador perde o control das reliquias que se guarecían no seu interior, e estas poden ser roubadas polo inimigo. Nunha partida estándar, se un xogador ou alianza de xogadores controlan todas a reliquias do mapa, xeralmente 5, durante un tempo determinado (400 anos), gañan a partida.

Medio gráfico[editar | editar a fonte]

Mapas[editar | editar a fonte]

En Age of Empires II hai unha gran variedade de mapas que o xogador ten a opción de escoller. O título conta cun motor que xera mapas aleatoriamente, polo que cada partida conta cun mapa totalmente distinto. Na configuración do xogo, os mapas dispoñibles son: deserto, bosque, selva negra, illas, Escandinavia, entre outras opcións. Tamén o usuario pode escoller o tamaño do mapa, ao igual que outras opcións.

A pesar de que a área de xogo inclúe acantilados e montañas, estas adicións en realidade non representan os cambios na altura da terra. En lugar diso, só representan un obstáculo en torno á cal as unidades deben moverse. Non obstante, as unidades verán diminuída a súa velocidade ao subir outeiros. Do mesmo modo, os edificios non son realmente construídos en terra cha, tratase simplemente dunha ilusión de altura.[19][20][30]

Editor de escenarios[editar | editar a fonte]

Age of Empires II: The Age of Kings inclúe un editor de escenarios. O programa é similar ao de Age of Empires, no que os xogadores poden crear misións personalizadas e campañas. A maior diferenza entre este novo editor co editor do Age of Empires é o uso dos "desencadeadores". Estes utilízanse para realizar accións unha vez que se cumpren as condicións.

Por exemplo, un xogador pode crear un desencadeador para declarar a vitoria tan pronto como un edificio ou unidade sexa visible. Un xogador pode crear desencadeadores que requiran que se cumpran varias condicións e realicen múltiples accións. Por exemplo, que ao matar certos soldados cambie a pertenza dun edificio a outro xogador, así como aumentar os puntos de resistencia do edificio. Hai unha gran variedade de posibilidades. Para utilizar os factores causantes no editor, crease un novo desencadeador e asignase unha condición e un efecto da lista. De vez en cando hai variacións a cantos soldados poden ser asignados a factores causantes. Por exemplo, se un xogador quere enviar 6 soldados a patrullar, ás veces só se pode seleccionar un desencadeador para un soldado, tendo que crear, polo tanto, un desencadeador para cada un, mentres que outras veces os seis poden ser seleccionados ao mesmo tempo.[17]

Outra característica distintiva do editor de mapas é a opción de agregar máis detalles ambientais no mapa, tales como agregar pontes, montañas, construcións, camiños de pedra, marabillas únicas (como pirámides de Exipto), estandartes de guerra ou algunhas bandeiras. Cando se crea un novo mapa personalizado, o xogador pode apoiarse co xerador de mapas aleatorio, co fin de aforrarse tempo na elaboración de recursos, animais e relevo.

Microsoft organizou un concurso ao ano seguinte do lanzamento do xogo para premiar o mellor mapa ambientado na era de Carlomagno.[31] Os 10 mapas finalistas foron escollidos cada un como os mellores na súas respectivas páxinas.[32]

Intelixencia artificial e mapa aleatorio[editar | editar a fonte]

O usuario pode personalizar o contido dos mapas aleatorios do xogo, incluso pode mellorar a intelixencia artificial do xogo, grazas á documentación técnica que prové o disco compacto.

Son[editar | editar a fonte]

As seguintes pistas aparecen no CD-ROM do xogo, e encóntranse listadas segundo a orde de reprodución. Estas pistas non están separadas en si, se non que forman parte dunha pista única, con pequenas transicións. Os nomes e os tempos dados aquí son tomados dos CD Music From The Ages e More Music From The Ages, dous CD-DA coas pistas de son de Age of Empires II e da expansión. Estes CD usualmente só se poden obter como premios en competicións organizadas por Ensemble Studios.

  1. "Shamburger" (3:25).
  2. "I Will Beat On Your Behind" (2:58).
  3. "Drizzle (Firelight Smoove Mix)" (2:40).
  4. "Machina del Diablo" (3:00).
  5. "T Station" (3:13).
  6. "Bass Bag" (3:10).
  7. "Ride, Lawrence, Ride!" (2:53).
  8. "Smells Like Crickets, Tastes Like Chicken" (3:01).
  9. "Operation: Monkey" (3:26).
  10. "Tazer" (2:55).

En Age of Empires II houbo unha considerable mellora na animación das voces dos personaxes. Cada civilización dispón dunhas pequenas "palabras" que corresponden ao seu idioma, e que son pronunciadas polas súas unidades. Por exemplo, nos ingleses aprécianse algunhas palabras como hunter ("cazador") e yes? ("¿si?"), a diferenza de Age of Empires, onde non había ningunha diferenciación de voces en cada cultura. En Age of Empires II: HD Edition (remake do AOK) ten todas as pistas de son de Age of Empires II e da primeira expansión.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "57. Bruce Shelley". ign.com. Consultado o 4 de abril de 2017. 
  2. "Centro de información". Microsoft Corporation. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  3. "Age of Empires II the conquers Mac" (en inglés). Apple Inc. p. 1. Consultado o 14 de abril do 2009. 
  4. "Age of Empires II: The Age of Kings, Crowned No. 1 On Holiday Sales Charts Around the World" (en inglés). Microsoft Corporation. 27 de xaneiro do 2000. Arquivado dende o orixinal o 3 de marzo do 2009. Consultado o 14 de abril do 2009. 
  5. "Age of Empires II" (en español). INEGI. Consultado o 14 de abril do 2009. 
  6. IGN Staff (19 de novembro do 2001). "Star Wars: Galactic Battleground" (en inglés). IGN. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  7. "In Age of Empires II: The Conquerors Expansion". Microsoft Corporation. 2000. Arquivado dende o orixinal o 9 de marzo do 2009. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  8. Moreno, Daniel (4 de novembro de 2015). "The African Kingdoms es la nueva expansión para Age of Empires II HD". Juegoreviews (en español). eldiario.es. Consultado o 14 de marzo do 2016. 
  9. 9,0 9,1 Carless, Simon (2003). "Entrevista a Bruce Shelley". Gamasutra (en inglés). Consultado o 7 de febreiro do 2010. The Mythology Of Empires 
  10. Walker, Mark (2000). O Libro Oficial de Age of Empires II - Con 1 CD. MC Graw Hill. ISBN 8448125673. 
  11. "Créditos" (en inglés). Answers.com. Consultado o 3 de xuño de 2009. 
  12. Valera, José (1999). "Age of Empires, a partir de noviembre" (en español). Terra. Arquivado dende o orixinal o 9 de xullo do 2008. Consultado o 14 de abril do 2009. 
  13. Paul Bettner (22 de marzo do 2001). "1500 Archers on a 28.8: Network Programming in Age of Empires and Beyond" (en inglés). Gamasutra. p. 4. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  14. Bender (22 de xaneiro do 2002). "Age of Star Wars". Meristation. p. 4. Consultado o 8 de xullo do 2008. 
  15. Chick, Tom (20 de novembro do 2001). "Star Wars: Galactic Battlegrounds Review". Gamespot. p. 2. Consultado o 9 de abril do 2009. [Ligazón morta]
  16. "Related Games" (en inglés). Gamespot. 1999. Arquivado dende o orixinal o 06 de setembro de 2011. Consultado o 14 de abril do 2009. 
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 "Age of Empires II: The Age of Kings" (en inglés). IGN. 8 de outubro do 1999. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2008. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  18. Kasavin, Greg (13 de febreiro do 2006). "Age of Empires: The Age of Kings Review" (en inglés). Gamespot. Consultado o 14 de abril do 2009. [Ligazón morta]
  19. 19,0 19,1 19,2 Johnny B. "Age of Empires 2: The Age of Kings - PC" (en inglés). GameRevolution. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 25 de xullo de 2008. Consultado o 9 de abril do 2009. add character to an otherwise impersonal style of gameplay 
  20. 20,0 20,1 20,2 20,3 "Age of Empires 2: Age of Kings Prima FastTrack Guide" (en inglés). IGN. 9 de decembro do 1999. p. 5. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  21. IGN Staff (10 de setembro do 1999). "Age of Empires II: The Genghis Khan Campaign" (en inglés). IGN. p. 1. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 cnn (26 de novembro do 1999). "Análisis" (en español). Meristation. p. 6. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  23. 23,0 23,1 Kasavin, Greg (12 de outubro do 1999). "Age of Empires II: The Age of Kings" (en inglés). Gamespot. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2009. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  24. "Age of Empires matchmaking on MSN Games has been retired" (en inglés). Microsoft. 19 de xuño do 2006. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 30 de decembro de 2017. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  25. 25,0 25,1 25,2 Elliott Chin. "Age of Empires II guide" (en inglés). CNET Networks. p. 5. Arquivado dende o orixinal o 2 de abril do 2009. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  26. "Age of Empires 2: The Age of Kings" (en inglés). Microsoft Corporation. 1999. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 15 de marzo do 2009. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  27. Werner, Nash (24 de novembro do 2000). "Review: Age of Empires II" (en inglés). Gamepro. Arquivado dende o orixinal o 05 de outubro de 2007. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  28. "Información acerca de Age of Empires" (en español). Wordpress. 30 de xuño de 2006. Consultado o 11 de abril do 2009. 
  29. Aldrich, Robert (2007). The Age of Empires (en inglés). Thames & Hudson. p. 320. ISBN 0500251363. 
  30. Geoff Richards (9 de outubro do 1999). "Age of Empires II: Age of Kings" (en inglés). Eurogamer. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2008. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  31. "Age Of Kings II Needs You" (en inglés). IGN. 14 de marzo do 2000. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2011. Consultado o 9 de abril do 2009. 
  32. "Age II Scenario Design Contest Grand Prizewinner" (en inglés). Microsoft. 17 de abril do 2000. p. 1. Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2011. Consultado o 9 de abril do 2009. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]