Acción preferente

Acción preferente, participación preferente, valor preferencial ou simplemente preferente, en economía, bolsa e finanzas é aquel valor ou acción emitido por unha sociedade -banco, caixa de aforros ou empresa financeira- que non confire ningunha cota no súa capital nin tampouco dereito de voto na xunta de accionistas. Son perpetuas, non teñen vencemento e a súa rendibilidade non está garantida, xa que está vinculada á obtención de beneficios.^[1]^[2]

Denomínanse accións preferentes por que teñen a prioridade fronte ás accións comúns no pago de dividendos ou ao chegar a liquidación, aínda que se atopan subordinadas ao pago dos bonos ou obrigacións.^[3] As súas condicións son negociadas directamente entre a entidade emisora -banco- e o investidor ou accionista. Son un activo de alto risco financeiro que pode dar alto interese bancario ou grandes perdas.^[1]

Características das participacións preferentes[editar | editar a fonte]

Os valores preferenciais non teñen polo xeral dereito ao voto, pero poden ter prioridade fronte ás accións comúns no pago de dividendos e ao chegar a liquidación. Os valores preferenciais poden ter un dividendo que é pago antes de calquera dividendo que se estea pagando aos accionistas comúns. Os valores preferenciais poden ter a característica de convertibilidade en accións comúns. En creba, pagaráselles aos investidores preferenciais con activos antes que aos accionistas comúns e logo dos acredores en bancarrota. As condicións dos valores preferenciais son establecidas nun Certificado de Designación.

Dereitos dos investidores preferenciais[editar | editar a fonte]

A diferenza das accións comúns, as participacións preferenciais polo xeral teñen varios dereitos engadidos:

É o de prioridade no pago de dividendos e de liquidación da compañía. Antes de que se poida declarar un dividendo nas accións comúns, hai que satisfacer calquera obrigación de dividendos das accións preferenciais.
O dereito aos dividendos moitas veces son acumulativos, de xeito tal que si o dividendo non se paga é acumulativo de ano a ano.
Algunhas veces os dividendos en accións preferenciais poden ser negociados como flotantes; é dicir, poden variar segundo un índice de taxa de interese especificado, tal como o LIBOR.
Algunhas participacións preferenciais teñen dereitos de voto especial para aprobar certos eventos extraordinarios (tales como a emisión de novas accións ou a aprobación da adquisición da sociedade) ou para elixir directores, pero a maioría de accións preferenciais non teñen dereitos de voto asociados con eles. Algunhas accións preferenciais só obteñen dereitos de votación cando os dividendos preferenciais están en atraso por un tempo considerable.
Habitualmente, as preferentes conteñen disposicións protectoras que prohiben a emisión de novas accións preferenciais cun dereito superior. Series individuais de accións preferenciais poden ter unha relación superior ou inferior a outras series emitidas pola mesma sociedade.
Ocasionalmente, as empresas utilizan as accións preferenciais como un medio para evitar unha adquisición hostil, creando accións preferenciais cunha pílula de veleno ou intercambio forzoso que poden exercer cando hai un cambio de control.

Estes dereitos son dereitos de costume, e non recollen con exhaustividade todas as particularidades. As accións preferenciais, como outros acordo legais, poden especificar calquera dereito concebible. As accións preferenciais nos Estados Unidos normalmente teñen unha disposición de recobro, permitíndolle á sociedade anónima recomprar á súa discreción.

Algunhas sociedades anónimas conteñen disposicións nos seus estatutos que autorizan a emisión de accións preferenciais cuxos condicións poden ser determinados pola xunta directiva cando se emiten. Estas accións preferenciais de "cheque en branco" son utilizadas a miúdo como unha defensa dunha adquisición hostil (vexa a pílula de veleno). Estas accións poden ter asignado un valor de liquidación moi alto que ten que ser pagado en caso dun cambio de control ou poden ter enormes poderes de voto.

Tipos de accións preferentes[editar | editar a fonte]

Hai diversos tipos de valores preferenciais que son comúns para moitas corporacións:

Accións preferenciais acumulativas - Se o dividendo non é pago, este será acumulado para futuros pagos.
Accións preferenciais non acumulativas - O dividendo para este tipo de accións preferenciais non será acumulado se non é pago. Moi común en accións preferenciais de bancos, as accións preferenciais deben ser non acumulativas.
Accións preferenciais convertibles - Este tipo de acción preferenciais ten a opción de converterse nunha acción común a un prezo prescrito.
Accións preferenciais intercambiables - Este tipo de accións preferenciais teñen a opción de ser intercambiadas por outro tipo de seguridade baixo certas condicións.
Accións preferenciais de renda mensual - Unha combinación de accións preferenciais e de débeda subordinada.
Accións preferenciais participantes - Este tipo de accións preferenciais permiten a posibilidade de dividendos adicionais por encima da cantidade establecida baixo certas condicións.
Accións preferenciais perpetuas - Este tipo de accións preferenciais non teñen data fixa na cal o capital investido sexa regresado ao accionista, aínda que sempre haberá privilexios de redención controlados pola corporación. A maioría das accións preferenciais son emitidas sen unha data de redención fixa.
Accións preferenciais de opción financeira - Estas emisións teñen un privilexio de "opción financeira" co que o accionista pode, baixo certas condicións, forzar ao emisor a redimir as accións.

Vantaxes e desvantaxes das accións preferentes[editar | editar a fonte]

As accións preferenciais son máis comúns en compañías privadas ou pre-públicas, onde é máis útil distinguir entre o control e o interese económico na compañía. As disposicións gobernamentais e as regras da bolsa poden desalentar ou animar a emisión de transaccións públicas de accións preferenciais. En moitos países anímase aos bancos a que emitan as accións preferenciais como fonte de capital do Tier 1. Por outra banda, a Bolsa de Tel-Aviv prohíbelle ás compañías listadas ter máis dunha clase de acción capital.

Unha soa compañía pode publicar varias clases de accións preferenciais. Por exemplo, unha compañía pode experimentar varias roldas de financiamento, con cada rolda obtendo dereitos por separado e tendo clases separadas de accións preferenciais; tal compañía pode ter preferenciais de serie A, preferenciais de serie B, preferenciais de serie C e accións comúns.

Nos Estados Unidos hai dous tipos de accións preferenciais: só preferenciais e preferenciais convertibles. As só preferenciais publícanse en perpetuidade (aínda que algunhas están suxeitas a chamada por lado do emisor baixo certas condicións) e pagan a taxa de interese estipulada ao titular. As preferenciais convertibles-en adición ás características precedentes dunha acción só preferencial-contén unha disposición pola cal o titular pode converter a preferencial nunha acción común da compañía (ou, ás veces, na acción común dunha compañía afiliada) baixo certas condicións, dentro da cal pode atoparse a especificación dunha data futura en que a conversión pode comezar, un certo número de accións comúns por acción preferencial, ou un certo prezo por acción para a común.

Hai vantaxes de imposto sobre a renda, polo xeral dispoñibles ás corporacións que invisten en accións preferenciais nos Estados Unidos que non están dispoñibles ao público en xeral.

Algúns discuten sobre que as accións preferenciais regulares, sendo un híbrido entre un bono e unha acción, sofren as desvantaxes de cada un destes tipos de valores sen poder gozar das vantaxes de ningunha das dúas. Como un bono, unha acción preferencial regular non participa en ningunha ganancia futura nin crecemento de dividendos da compañía nin de calquera crecemento resultante do prezo da acción común. Pero o bono ten un valor maior ao preferencial e ten unha data de vencemento na cal o valor do principal debe ser cancelado.

Como a acción común, a preferencial ten unha valor menor de protección que o bono. Pero o potencial de crecemento do prezo no mercado da acción común e as súas dividendos pagos polo crecemento futuro da compañía faille falta a preferencial. Unha enorme vantaxe que a preferencial dálle aos seus emisores é que a preferencial recibe mellor crédito sobre capital propio en axencias cualificadoras que en débedas regulares, xa que usualmente é perpetuo. Tamén, como xa foi mencionado anteriormente, certo tipo de accións preferenciais cualifican como capital Tier 1. Isto permite que as institucións financeiras satisfagan requisitos reguladores sen a dilución de accionistas comúns. Dito doutro xeito, a través das accións preferenciais, as institucións financeiras poden apalancar mentres que obteñen crédito sobre valor propio do capital Tier 1.

Supóñase que un investidor pague 100 dólares hoxe por unha acción común preferencial típica. Dita investimento daría unha taxa de rendemento actual de tan só un pouco máis do 6%. Agora, supoñamos que dentro dun par de anos acciones compradas pola compañía a 10 anos, teñan un rendemento de máis do 13% á data de vencemento, como sucedeu en 1981; estas preferenciais puidesen estar rendendo polo menos o 13%, o cal baixaría drasticamente o prezo do mercado a 46 dólares por unha perda do 54% (probablemente, eles renderían uns 2% máis que as accións compradas pola compañía ou algo así como o 15%, o cal baixaría o prezo do mercado a 40 dólares por unha perda do 60%).

A diferenza importante entre accións regulares preferenciais e accións compradas pola compañía ( ou calquera grado de investimento de axencias federais ou bonos corporativos) é que os bonos subirían a par da chegada á súa data de vencemento, onde con todo a preferencial regular, non tendo unha data de vencemento, pode manterse nestes niveis de 40 dólares (ou máis baixo) por un longo tempo.

Vantaxes das accións regulares preferenciais publicadas por conselleiros inclúen taxas de rendemento máis altas e vantaxes nos impostos (actualmente as taxas de rendemento a un 2% máis que as accións compradas pola compañía a 10 anos, están mellor categorizadas que as accións comúns no caso de bancarrota, os dividendos están suxeitos a impostos a un máximo de 15% no canto da taxas de ingresos regulares, como no caso de intereses de bonos).

Regulacións por país das accións preferentes[editar | editar a fonte]

Estados Unidos[editar | editar a fonte]

Nos Estados Unidos a emisión de cotiza accións preferenciais polo xeral limítase ás institucións financeiras, os REIT e os servizos públicos. Porque nos Estados Unidos dividendos en accións preferenciais non son deducibles de impostos (en contraste cos gastos por intereses), o custo dos capitais obtidos por accións preferenciais é de 35% maior que expide a cantidade equivalente de débeda na mesma taxa de interese.

Con todo, cun imposto sobre dividendos de 15% fronte a unha das principais ordinaria taxa impositiva marxinal do 35%, 1 dólar de dividendos gravados a estas taxas proporciona o mesmo ingresos logo de impostos de aproximadamente 1,30 dólares en xuros.

O tamaño das accións preferenciais mercado nos Estados Unidos estimou como USD 200 millóns de dólares, a partir de agosto do 2006, en comparación a USD 16 billóns de renda variable e USD 5 billóns de bonos.

Francia[editar | editar a fonte]

Por unha lei que data de xuño de 2004, Francia permite a creación de accións preferenciais.

Suráfrica[editar | editar a fonte]

Os dividendos de accións preferenciais non son impoñibles como ingresos en mans de particulares.

Reino Unido[editar | editar a fonte]

Perpetuo non acumulativo accións preferenciais pode incluírse como capital de nivel 1. Perpetuo accións preferenciais acumulativas superior son capital de nivel 2. Data acciones preferenciais (normalmente cun vencemento orixinal de polo menos cinco anos) pode ser incluído en Lower Tier 2 capital.