A Nosa Terra (1916)

A Nosa Terra
	; Cabeceira do voceiro
Nº de páxinas	8
Fundación	14 de novembro de 1916
Remata	17 de xullo de 1936
Director	Xosé Iglesias Roura; Antón Villar Ponte; Víctor Casas ; Alexandre Bóveda; Aquilino Iglesia Alvariño; Ramón Suárez Picallo
Colaboradores	Manuel Lugrís Freire; Roberto Blanco Torres; Ramón Cabanillas; Luís Amado Carballo; Ricardo Carballo Calero; Leandro Carré Alvarellos; Castelao; Evaristo Correa Calderón; Xosé Filgueira Valverde; Gonzalo López Abente; Antón Losada Diéguez; Manuel Antonio; Xaime Quintanilla; Luís Peña Novo; Luís Porteiro Garea; Aurelio Ribalta; Vicente Risco; Xoán Vicente Viqueira; Ramón Suárez Picallo; Xohán Antón Suárez Picallo
Tendencia	galeguista
Lingua	galego
Periodicidade	decenal; quincenal; mensual;
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: A Nosa Terra.

A Nosa Terra foi o voceiro das Irmandades da Fala (1916-1932) e do Partido Galeguista (1932-1936). Editouse integramente en galego e foi fundamental para o espallamento do ideal galeguista, así como para o achegamento a outras nacións^[1]. Publicáronse en total 422 números.

Periodicidade

A Nosa Terra tivo unha periodicidade moi variábel. Comezou publicándose decenalmente para pasar a saír quincenalmente até a Ditadura de Primo de Rivera, na que saíu mensualmente. En xuño de 1933 regresou á periodicidade decenal.

Historia

O primeiro número saíu o 14 de novembro de 1916 na Coruña e contaba con oito páxinas. Na súa etapa coruñesa, a redacción e administración desta publicación estaba no despacho que tiña no Cantón Grande o avogado e escritor Xosé Iglesias Roura^[2], que foi o seu primeiro director.^[3] Antón Villar Ponte foi o seguinte director até a IV Asemblea das Irmandades da Fala (1922). A partir de entón Víctor Casas será quen leve o peso real da dirección, aínda que nominalmente foron directores Leandro Carré Alvarellos, Salvador Mosteiro Pena, Alexandre Bóveda, Aquilino Iglesia Alvariño en 1933 ou Ramón Suárez Picallo en 1934. O 1 de febreiro de 1932, pouco despois do nacemento do Partido Galeguista, converteuse no seu voceiro oficial e a redacción trasladouse a Pontevedra. En xuño de 1933 deixouse de publicar durante algún tempo por dificultades financeiras.

En 1917 contaba con 2 000 subscritores, en 1931 con 500 e en 1935 con 1 000, aínda que se descoñece a tiraxe exacta. Os recursos económicos da publicación proviñan das subscricións, da publicidade, das doazóns dos galegos de América e das Irmandades da Fala primeiro e o Partido Galeguista despois.

O 17 de xullo de 1936 saíu o seu derradeiro número.