Ánxel Johán

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Ánxel Xohán»)
Infotaula de personaÁnxel Johán
Nome orixinal(es) Ángel-Juan González López Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Ángel Juan González López Editar o valor em Wikidata
1901 Editar o valor em Wikidata
Lugo, España Editar o valor em Wikidata
Morte1965 Editar o valor em Wikidata (63/64 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Cancro Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor , poeta Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoPoesía Editar o valor em Wikidata
Pseudónimo literarioÁngel Johán Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Ángel Juan Antonio González López, máis coñecido como Ánxel Johán ou Ánxel Xohán,[1] nado en Lugo o 28 de outubro de 1901 e finado en Madrid o 5 de marzo de 1965, foi un escritor e pintor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O paxaro na boca, de Luz Pozo, Colección Xistral, ao coidado de Ángel Johán, 1952.

Estudou bacharelato na súa cidade natal, ingresou no corpo de Telégrafos en 1918 e en 1932 foi destinado ás Canarias. Colaborou nas publicacións Ronsel e Yunque. Militante de Izquierda Republicana foi detido ao comezo da guerra civil española por cursar un telegrama informando da saída de Francisco Franco cara a Marrocos. Permaneceu no cárcere ata 1942, eses anos pásaos escribindo e traducindo a William Shakespeare. En 1948 volveu a Lugo, traballou nunha empresa da construción e máis tarde como profesor de debuxo do Círculo das Artes. Colaborou nos xornais La Noche, El Progreso e El Pueblo Gallego.

Francisco Fernández del Riego incluíuno na súa Escolma da Poesía Galega en 1955. Creou con Manuel María a Colección Xistral. Atento nos seus últimos anos ás inquedanzas dos pintores novos, incorporouse ao grupo A Gadaña na exposición que estes vangardistas realizaron en Lugo. Morreu de cancro de lingua en 1965.

Na súa etapa canaria de posguerra escribiu poesía e publicou algúns cadernos: Alba esencial (1944), Redondel sin salida (1944), Muerte siempre (1945), La agonía junta (1946). En 1991 publicouse postumamente Sonetos de vida e morte, onde se recolle a súa produción poética en galego.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. GEG.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]