Álvaro das Casas

Álvaro das Casas
	;
Biografía
Nacemento	2 de xullo de 1901 ; Ourense, España
Morte	8 de marzo de 1950 (48 anos); Barcelona, España
Lugar de sepultura	Sabucedo de Montes
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Valladolid
Actividade
Ocupación	político , profesor universitario
Partido político	Partido Galeguista
Xénero artístico	Poesía
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Irmáns	Augusto Casas

Álvaro María Casas Blanco, nado en Ourense o 2 de xullo de 1901 e finado en Barcelona o 8 de marzo de 1950, foi un dinamizador cultural e escritor, en galego e castelán, de poesía, novela, ensaio e, fundamentalmente, de obras de teatro. Asinou as súas publicacións como Álvaro de las Casas.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

En Ourense cursou os seus estudos básicos e de bacharelato, e trasladouse a Valladolid para cursar a carreira de Filosofía e Letras. Doutorouse en Ciencias Históricas e Xeográficas, feito que talvez inflúa na proposta de teatro histórico deste autor. En 1928, mentres residía en Madrid, nomeárono membro correspondente da Real Academia Galega.

Exerceu de catedrático e director do Instituto local de Noia, onde fundou os primeiros grupos Ultreya. Foi escritor dramático de renome e tradutor de obras de autores portugueses, alén de militante do Partido Galeguista e membro do Instituto Histórico do Minho. No ano 1933, despois dunha longa polémica co Partido Galeguista, funda a Vangarda Nazonalista Galega. Precisamente nunha comunicación feita ao Instituto Histórico do Minho, en que fala do teatro de Galiza, publica a súa proposta de teatro galego. Na súa opinión, debería ser poético, de temática histórica e representábel en calquera punto de Galiza. Todos estes trazos áchanse na súa obra A Morte de Lord Sataüler (1929), onde demostra Álvaro das Casas que o arriba dito pode ser levado á práctica. Dirixiu a revista Alento (1934-1935).

En 1936, con motivo da guerra civil, cae na obriga de se exiliar a Buenos Aires. Alí fundou en 1939 canda a Mariano Medina del Río o proxecto Emecé Editores^[1].

En 1950 regresou a España. Asentouse en Barcelona, onde morreu o 8 de marzo dese mesmo ano. Foi soterrado en Sabucedo de Montes (Cartelle).^[2]

Foi irmán do tamén escritor Augusto Casas.

Recoñecemento[editar | editar a fonte]

A Asociación Álvaro das Casas leva o seu nome^[3].

Obra[editar | editar a fonte]

Álvaro das Casas foi principalmente un autor dramático, o cal non lle impediu cultivar timidamente outros xéneros. A súa traxectoria como escritor está composta polas seguintes obras:

Teatro[editar | editar a fonte]

O xardín do Castelo de Vidre (1926). Colección Lar.
A morte de Lord Sataüler (1929).
Pancho de Rábade. Via Crucis en Seis Estaciós (1931).
O Tolo da Lastra (contido en Tres Conversas, 1930).
A Gavilla (contido en Tres Conversas, 1930).
Dente de Ouro (contido en Tres Conversas, 1930).
O Outro (1930).^[4]
Mátria (1935).
Teatro dos Nenos (1936).
Rechouchío (1936).
Mitin (1936).
Obra dramática (2022). Vigo: Galaxia. 306 páxs. ISBN 978-84-9151-778-8. 16 pezas. Prólogo de Manuel F. Vieites.