Ácido xasmónico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ácido xasmónico
Ácido xasmónico
Modelo do ácido xasmónico
Identificadores
Número CAS 6894-38-8
PubChem 5281166
ChemSpider 4444606
ChEBI CHEBI:18292
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular C12H18O3
Masa molecular 210,27 g/mol
Punto de ebulición 160 °C; 320 °F; 433 K (a 0,7 mmHg)

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

O ácido xasmónico[1][2] é un derivado do ácido graxo ácido α-linolénico, que pertence á clase de hormonas de plantas chamadas xasmonatos. Biosintetízase a partir do ácido linolénico pola vía octadecanoide. O seu nome deriva da planta da especie Jasminum grandiflorum (un xasmín) da cal se illaron os xasmonatos.[3]

A principal función do ácido xasmónico e os seus varios metabolitos é regular as respostas da planta aos estreses bióticos e abióticos e o crecemento e desenvolvemento da planta.[4] Os procesos de crecemento e desenvolvemento da planta regulados inclúen a inhibición do crecemento, senescencia, enroscamento dos gabiáns[5], desenvolvemento das flores e abscisión (caída) das follas. O ácido xasmónico é tamén responsable da formación de tubérculos e bulbos na planta da pataca, iñame e cebolas. Ten un importante papel na resposta ás feridas das plantas e na resistencia adquirida sistémica. Cando as plantas son atacadas por insectos, responden liberando ácido xasmónico, que activa a expresión de inhibidores da protease, entre outros moitos compostos defensivos antiherbívoros. Estes inhibidores de proteases impiden a actividade proteolítica das proteases dixestivas dos insectos ou as súas "proteínas salivares".[6][7]

O ácido xasmónico tamén se converte nunha variedade de derivados incluíndo ésteres como o metilxasmonato, e pode tamén conxugarse con aminoácidos.

Este composto pode ter un papel no control de pragas,[8] e empezou a utilizarse en forma de spray para aplicalo ás sementes antes da súa plantación, xa que isto estimula as defensas naturais contra as pragas.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. PubChem compound jasmonic acid
  2. ChemSpider jasmonic acid
  3. Demole E; Lederer, E.; Mercier, D. (1962). "Isolement et détermination de la structure du jasmonate de méthyle, constituant odorant caractéristique de l'essence de jasmin". Helv Chim Acta 45: 675–85. doi:10.1002/hlca.19620450233. 
  4. Delker, C.; Stenzel, I.; Hause, B.; Miersch, O.; Feussner, I.; Wasternack, C. (2006). "Jasmonate Biosynthesis in Arabidopsis thaliana - Enzymes, Products, Regulation". Plant Biology 8 (3): 297–306. doi:10.1055/s-2006-923935. PMID 16807821.
  5. Dicionario da Real Academia Galega gabián (2ª acepción). Arquivado 22 de xullo de 2013 en Wayback Machine.
  6. Zavala, J. A.; Patankar, A. G.; Gase, K.; Hui, D.; Baldwin, I. T. (2004). "Manipulation of Endogenous Trypsin Proteinase Inhibitor Production in Nicotiana attenuata Demonstrates Their Function as Antiherbivore Defenses". Plant Physiology 134 (3): 1181–1190. doi:10.1104/pp.103.035634. PMC 389942. PMID 14976235.
  7. Lutz, Diana (2012). Key part of plants' rapid response system revealed. Washington University in St. Louis. http://news.wustl.edu/news/Pages/23979.aspx
  8. "Success for plants' pest control". BBC News. 2008-10-07. Consultado o 2013-04-12. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Sankawa, Ushio; Barton, Derek H. R.; Nakanishi, Koji; Meth-Cohn, Otto, eds. (1999). Comprehensive Natural Products Chemistry : Polyketides and Other Secondary Metabolites Including Fatty Acids and Their Derivatives. Pergamon Press. ISBN 0-08-043153-4.