Àngels Barceló
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de setembro de 1963 (60 anos) Barcelona, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade Autónoma de Barcelona |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista , presentadora de televisión , locutor |
| Período de actividade | 1983 - |
| Empregador | Cadena SER (2005–) Telecinco (1997–2005) Televisió de Catalunya (1984–1997) Catalunya Ràdio (1983–1997) |
| Lingua | Lingua catalá e lingua castelá |
  | |
Àngels Barceló, nada en Barcelona o 7 de setembro de 1963, é unha xornalista catalá, coñecida televisivamente por presentar telexornais.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A súa carreira profesional comezou ós 20 anos en 1983 traballando como redactora de informativos na emisora Catalunya Ràdio. Ó ano seguinte, e sen deixar a radio, deu o salto á televisión para presentar os informativos de TV3. Participou en retransmisións de eventos importantes, como noites electorais (nacionais e estadounidenses), a Guerra do Golfo, a sinatura do Tratado de Maastricht ou o nomeamento como Sede Olímpica de Barcelona. Chegou a ser a directora da última edición do informativo desta canle autonómica. Ademais, tamén foi a responsable de Àngels de nit, un programa de entrevistas.
Non foi ata 1997 cando apareceu por primeira vez ante as cámaras dunha televisión nacional: tras pasar medio ano como editora dos informativos das fins de semana de Telecinco, pasa a editar e a presentar os informativos das 14:30. E en 2001, trala saída de Juan Ramón Lucas, pasou a editar e presentar os Informativos Telecinco das 20:30. Durante esta etapa participou como enviada especial á Guerra de Iugoslavia, as eleccións nos Estados Unidos, a morte do Papa Xoán Paulo II ou a catástrofe do Prestige.
En 2005 deixou os informativos de Telecinco para volver a TV3 e para dirixir e presentar o espazo radiofónico A vivir que son dos días da Cadena SER en substitución de Fernando Delgado.[1][2]
Desde marzo de 2006, aparece no programa de actualidade informativa Cuatro x cuatro, de Cuatro, xunto a Iñaki Gabilondo, Jon Sistiaga e Carles Francino. Durante o Mundial de Alemaña de 2006, presentou para Cuatro un programa especial chamado Maracaná Alemaña 06 xunto a Nico Abad. Foi realizado ó aire libre na cidade de Madrid e trataba sobre a Selección Española de Fútbol e o Mundial de Fútbol.
Durante todo o 2007 continuou a presentar o programa da fin de semana na SER alternando os seus traballos con outros como a retransmisión da gala dos Óscar así como algunhas intervencións en Canal +. En novembro do 2007, trala morte de Carlos Llamas, foi nomeada directora do programa de cabeceira de Cadena SER, HORA 25. Cedeu así a testemuña de A vivir... á súa compañeira de Telecinco anos antes, Montserrat Domínguez.
No 2008, con motivo da Eurocopa, foi elixida para presentar Zona Cuatro, unha especie de previo do partido.
O 12 de xullo de 2010, conduciu o programa especial "Suráfrica 2010: Cuatro con la Roja", retransmitido simultaneamente por Cuatro e Canal + con motivo das recepcións oficiais, recibimento polas rúas de Madrid e festa final, a Selección española tras proclamarse campioa do Mundial de Suráfrica 2010. A retransmisión en directo prolongouse desde as 16:30h ás 00:30h coa fin da festa en Príncipe Pío, conseguindo situar a cadea terceira na clasificación de audiencias do prime time dese día.[3]
En novembro de 2010 viaxa a Marrocos cun equipo da SER para investigar o violento desaloxo do campamento de protesta saharauí do Aaiún, cun número aínda indeterminado de mortos e centos de persoas feridas. O 11 de novembro do 2010 é interrogada pola policía marroquí por conseguir romper o bloqueo informativo marroquí e expulsada de Marrocos por "proporcionar informacións falsas sobre a súa identidade e a súa profesión".[4]
Premios[editar | editar a fonte]
- 1997: Finalista do premio de periodismo Cirilo Rodríguez.
- 1997: Premio Atea por presentar e dirixir o mellor programa informativo do ano.
- 1998: Antena de Oro por presentar os informativos en Telecinco.
- 1999: TP de Ouro. Nomeamento á Mellor presentadora.
- Premio Micrófonos da APEI pola cobertura do afundimento do Prestige (compartido con Hilario Pino).
- 2003: Premios ATV. Nomeamento á Mellor Comunicadora de Programas Informativos.
- 2003: TP de Ouro ó mellor informativo diario.
- 2003: TP de Ouro. Nomeamento ao Mellor Presentador/a de Informativos.
- 2004: TP de Ouro. Mellor Presentador/a de Informativos. Nomeada.
- 2005: Premios ATV. Mellor Comunicadora de Programas Informativos.
- 2010: Micrófono de Ouro. Radio. Por presentar e dirixir Hora 25 da Cadena SER. Gañadora.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Àngels Barceló dirigirá el programa matinal de los fines de semana en la Cadena SER". El País (en castelán). 01/07/2005. ISSN 1134-6582. Consultado o 11/02/2019.
- ↑ "La Ser ficha a Angels Barceló para sustituir a Fernando G. Delgado - comunicación - elmundo.es". www.elmundo.es. Consultado o 11/02/2019.
- ↑ "Cuatro despunta nas audiencias coa festa da Selección". Arquivado dende o orixinal o 16/07/2010. Consultado o 06 /05/2011.
- ↑ "Os tres xornalistas da SER expulsados por Marrocos chegan ás Palmas". El País. 11/11/2010. Consultado o 16/11/2010.
