Alan J. Heeger

Alan J. Heeger

Nome orixinal	(en) Alan Heeger
Biografía
Nacemento	22 de xaneiro de 1936 (88 anos) Sioux City, Estados Unidos de América (pt)
Datos persoais
Residencia	California (1982–) Sioux City (pt) (1936–) Omaha Akron (pt)
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade de California en Berkeley - física (–1961) Universidade de Nebraska-Lincoln (pt) - física, matemáticas Omaha Central High School (en)
Director de tese	Alan M. Portis (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física e química
Ocupación	físico , enxeñeiro , químico , profesor universitario
Empregador	Universidade de Pensilvania Universidade de Utah Universidade de Califórnia en Santa Bárbara Universidade de Xenebra
Membro de	Academia Chinesa de Ciencias (membro estranxeiro) (2007–) Academia Nacional de Engenharia dos Estados Unidos (pt) (2002–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (2001–) Sociedade Estadounidense de Física
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Yung Woo Park (en) e Lee Kwang-hee (en)
Familia
Fillos	David Heeger (pt)
Premios (2011)  membro da Asociación Estadounidense para o Avance da Ciencia (2007)  Gold medal of the Spanish National Research Council (en) (2000)  Premio Nobel de Química (1995)  Premio Balzan (1989)  Medalla John Scott (1983)  Prêmio Oliver E. Buckley de Matéria Condensada (pt)  honorary doctor of the University of Alicante (en)  Membro da Sociedade Estadounidense de Física  Bolsa de estudos Guggenheim

Alan J. Heeger, nado o 22 de xaneiro de 1936 en Sioux City, Iowa (USA) é un físico estadounidense, galardoado co Premio Nobel de Química no 2000.

Traxectoria

Licenciouse na Universidade de Nebraska en 1957, e en 1961 obtivo o grao de Doutor en Ciencias Físicas pola Universidade de California en Berkeley. Integrouse na Universidade de Pensilvania en 1962, e ata 1982 a súa carreira estivo intimamente ligada a esta Institución Académica, na que ocupou os cargos de Profesor asistente, profesor numerario, director do Laboratorio para a investigación sobre a estrutura da materia e, entre 1981 e 1982, vicerreitor de investigación. Ese mesmo ano pasou á Universidade de California en Santa Bárbara como profesor de Física e Director do Instituto para Polímeros e Sólidos Orgánicos na mesma Universidade. En 1990 fundou, xunto ao seu colega Paul Smith, a Corporación UNIAX, da que é presidente e director de investigación, e que foi adquirida por DuPont.

Investigacións científicas

Durante a súa carreira publicou numerosos artigos científicos sobre materiais, especialmente sobre polímeros orgánicos. As súas investigacións sobre a capacidade condutora dos polímeros orgánicos e as súas aplicacións tecnolóxicas valéronlle diversos galardóns, entre os que destacan o Premio Balzan, o Premio John Scout ou o Premio Oliver E. Buckley para a Materia Física Concentrada. No ano 2000 a Academia Sueca outorgoulle o Premio Nobel de Química pola súa contribución ao coñecemento e desenvolvemento da ciencia dos polímeros orgánicos condutores da electricidade, tamén coñecidos como "metais sintéticos", galardón que compartiu co neozelandés Alan MacDiarmid e o xaponés Hideki Shirakawa.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 2000 (en inglés)
• Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 2000 (en inglés)
• Alan J. Heeger en Biografías y vidas(en castelán)
• Perfil de Alan J. Heeger en NNDB (en inglés)

Predecesor: Ahmed H. Zewail

Premio Nobel de Química 2000 con Alan MacDiarmid e Hideki Shirakawa

Sucesor: William Standish Knowles, Ryoji Noyori e K. Barry Sharpless